بررسی نگرش پرستاران در رابطه با نیازهای حمایتی سالمندان بستری در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال ۱۳۹۲

مقدمه و هدف: افزایش محدودیت های دوران سالمندی به همراه بیماری های مزمن، نیاز به استفاده از خدمات بیمارستانی و بستری شدن را افزایش می دهد. نوع نگرش پرستاران بر کیفیت ارائه ی مراقبت ها و ارزیابی همه جانبه نیازهای بیماران حائز اهمیت می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نگرش پرستاران در رابطه با نیازهای حمایتی سالمندان در بخش های بستری بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی – مقطعی که بر روی 100 پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به روش سرشماری انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته، مشتمل بر دو بخش کلی اطلاعات دموگرافیک و نیاز های حمایتی سالمندان بستری در حیطه های (جسمانی، روحی روانی و معنوی) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های آنالیز واریانس، تی تست، و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام شد. یافته ها: میانگین سنی پرستاران شرکت کننده در پژوهش5/317 ±29/80 سال و 86% آن ها مؤنث بودند. اکثریت پرستاران در رابطه با نیازهای حمایتی سالمندان در دو حیطه ی جسمانی و معنوی نگرش مثبت داشتند. در حیطه ی روحی و روانی اکثریت پرستاران نگرش خنثی داشتند. سن و سابقه ی کاری پرستاران دارای ارتباط معنادار و مثبت با نگرش آن ها در هر سه حیطه ی جسمانی، معنوی و روحی و روانی بودند. (p<0/05) نتیجه گیری: به طور کلی اکثریت پرستاران در رابطه با نیازهای حمایتی سالمندان درحیطه های جسمانی و معنوی دارای نگرش مثبت بودند، در حالی که در حیطه روحی روانی اکثریت آن ها نگرش خنثی داشتند. بنابراین با توجه به نیاز سالمندان بستری به حمایت روحی روانی و حفظ شأن و کرامت آن ها، ارتقاء وتقویت نگرش مثبت پرستاران در این مقوله ضروری به نظر می رسد.