پاسخ بار اسیدی شکمبه و خروج متان به جیره های گاوهای شیری شیرده مکمل شده با ترکیبات معدنی حاوی ظرفیت بافری متفاوت در شرایط برون تنی

با استفاده از کشت برون­تنی 24 ساعته میکروارگانیسم­های شکمبه، در این مطالعه تأثیر ظرفیت بافری 2 ترکیبات معدنی (m1=119.43 و m2=116.5 میلی­اکی­والان در لیتر) را بر ارزش اسیدزایی شکمبه­ای (av)، ph، ناپدید شدن ماده خشک (ivdmd) و خروج متان در شرایط برون­تنی جیره­های گاوهای شیری شیرده حاوی نسبت­های مختلف علوفه به کنسانتره 60:40 و 70:30 را در یک طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. ترکیبات معدنی در جیره­های آزمایشی در نرخ صفر، 10 و 20 گرم در کیلوگرم ماده خشک قرار داده شدند. جیره حاوی میزان بالایی از کنسانتره باعث کاهش ph و افزایش در ارزش اسیدزایی و ناپدید شدن ماده خشک شد. میزان ارزش اسیدزایی جیره 60:40 حاوی ترکیب معدنی m2 در نرخ 20، m1در نرخ 10 و 20 گرم در کیلوگرم و جیره 70:30 حاوی ترکیبات معدنی m1 و m2 در نرخ 20 گرم در کیلوگرم در پایین­ترین سطح قرار داشت. پایین­ترین سطح خروج متان در جیره 70:30 حاوی m1 در نرخ 10 گرم در کیلوگرم ماده خشک مشاهده شد، در حالیکه بیشترین سطح آن متعلق به جیره 60:40 حاوی m1 در نرخ 10 گرم در کیلوگرم ماده خشک و جیره 70:30 حاوی m1 در نرخ 20 و m2 در نرخ 10 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. نتیجه­گیری شده است که بیشترین ظرفیت بافری جیره گاوهای شیرده ممکن است بار اسیدی شکمبه را کاهش و ناپدید شدن ماده خشک را افزایش دهد، در حالیکه یک جیره با میزان بالایی از کنسانتره باعث کاهش خروج متان از شکمبه می­شود.