تأثیر مخمر غنی شده با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر پارامترهای رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا

Authors

ثریا عسگری

sorayya asgari urmia universityدانشگاه ارومیه ابراهیم نجد گرامی

ebrahim najd gerami urmia universityدانشگاه ارومیه صمد زارع

samad zare urmia universityدانشگاه ارومیه رامین مناف فر

ramin manaffar urmia universityدانشگاه ارومیه

abstract

امروزه نانوذرات فلزی دارای کاربرد وسیعی در صنایع مختلف هستند. در بین نانوذرات مورد استفاده، دی اکسیدتیتانیوم با توجه به استفاده وسیع آن، نگرانی هایی را از نظر اکوتوکسیکولوژی و اکوفیزیولوژی بعد از ورود به منابع آبی ایجاد کرده است. در این آزمایش تأثیر استفاده از مخمر غنی شده با نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم بر رشد، زنده­مانی، فعالیت آنزیم­های گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا و آرتمیا فرانسیسکانا بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از مخمر غنی­ شده با این نانوذره تأثیر معنی دار بر رشد دو گونه آرتمیا ندارد ولی به طور معناداری میزان زنده مانی آرتمیا فرانسیسکانا را افزایش می­دهد و تأثیر معنی دار بر زنده­ مانی آرتمیا ارومیانا ندارد. فعالیت آنزیم های گوارشی تحت تأثیر نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم قرار گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از این نانوذره، فعالیت آنزیم­های گوارشی را در آرتمیا ارومیانا به طور معناداری کاهش می دهد و بر عکس افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده شد. میزان درصد چربی بدن تحت تأثیر مخمر غنی­ شده با دی اکسیدتیتانیوم در آرتمیا ارومیانا کاهش یافت ولی اختلاف معنی­ دار در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده نشد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نانوذرات دی­اکسیدتیتانیوم می­تواند علاوه بر بحث سمیت در اکوسیستم­ های آبی، از نظر اکوفیزیولوژی نیز برای جانداران آبزی مهم باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر مخمر غنی شده با نانو ذرات اکسید مس بر پارامترهای رشد، فعالیت آنزیمهای گوارشی و متابولیسم چربی در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) و آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana)

کاربرد نانو ذرات اکسید مس در پزشکی و سایر صنایع، نگرانیهایی را از نظر ورود این نانوذرات به منابع آبی ایجاد کرده است. بنابراین تاثیرات این نانوذرات از نکته نظر اکوتوکسیکولوژی و اکو فیزیولوژی در آبزیان اهمیت زیادی دارد. در این آزمایش تاثیرات استفاده از مخمر غنی شده با نانو ذرات اکسید مس بر رشد، بازمانی، فعالیت آنزیمهای گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) و آرتمیا...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

مقایسه اثرات درمانی سیلیمارین و نانوسیلیمارین بر مسمومیت کبدی القاء شده با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم

Introduction: Recent studies have indicated that titanium dioxide nanoparticles (TiO2 NPs) are toxic for human. Silymarin is a well-known hepatoprotective drug. In this study, the nanoprecipitation technique was used for nanocrystals to improve the solubility of silymarin. The aim of this study was to analyze the protective role of silymarin and its nanocrystal on liver damage due to TiO2 NPs i...

full text

تاثیر مواجهه نیمه مزمن نانوذرات اکسید مس در حضور نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر ماهی مدل

Background and purpose: Simultaneous exposure of nanoparticles can cause serious damage to aquatic organisms including fish. The aim of this study was to investigate the toxicity effect of subchronic exposure of copper oxide nanoparticles (CuO NPs) in presence of titanium dioxide nanoparticles (TiO2 NPs) on the histopathology of gill and kidney tissues of fish model in vivo exposure. ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
یافته های نوین در علوم زیستی

جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۴۸-۶۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023