بررسی عوامل روانشناختی مرتبط با احساس درماندگی در زنان نابارور

مقدمه: ناباروری یکی از دردناک ترین تجربه در زندگی زنان می باشد. با توجه به تأثیر مهم ناباروری بر سلامت روانشناختی زنان، هدف پژوهش حاضر آزمودن مدلی درباره تأثیر حمایت اجتماعی بر کاهش درماندگی روانشناختی با میانجی گری تاب آوری و سبک مقابله ای مسأله مدار بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه همبستگی، 95 زن نابارور که به مراکز درمانی عمومی و خصوصی شهرستان فسا مراجعه کرده بودند، از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده( (mspss، سلامت روان(mhi)، سبک مقابله با فشار روانی(ciss) و تاب آوری(cd-risc) را تکمیل کردند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم افزارهایspss ویراست 18 و amos ویراست 18 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرهای واسطه ای در الگوی پیشنهادی از روش بارون و کنی (1986) استفاده شد. یافته های پژوهش: یافته ها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. هم چنین این نتایج از نقش واسطه ای تاب آوری و سبک مقابله ای مسأله مدار در رابطه بین حمایت اجتماعی و درماندگی روانشناختی حمایت کرد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر توصیه می شود در مدیریت استرس مرتبط با نازایی سازه های حمایت اجتماعی، راهبرد مقابله ای مسأله محور و تاب آوری مورد توجه قرار گیرد.