بررسی اثر مصرف مزمن مورفین بر فعالیت غده تیروئید در موش های صحرایی نر

Authors

دکتر محسن خلیلی نجف آبادی

m khalili najafabady department of physiology, school of medicine, shahed university, tehran, iranتهران، بلوار کشاورز، خیابان دهکده، دانشکده پزشکی شاهد، گروه فیزیولوژی، صندوق پستی:7435-14155 دکتر علی باقری

a bagheri department of physiology, school of medicine, shahed university, tehran, iran علی هداوند خانی

a hadavandkhani department of physiology, school of medicine, shahed university, tehran, iran

abstract

مقدمه: محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در انواع وابستگی های دارویی، به خصوص اعتیاد به مواد مخدر تحت تأثیر قرار می گیرد. با توجه به نقش کلیدی تیروئید در فعالیت های حیاتی انسان و ارتباط مستقیم تیروئید با محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز، این مطالعه به بررسی اثر مزمن مورفین (وابستگی به مورفین) بر ترشحات تیروئید پرداخته است. شاید بتوان از نتایج این مطالعه برای درمان بیماران معتاد که علاوه بر تغییرات روانی با تغییرات فیزیولوژیک بدن هم رو به رو هستند استفاده کرد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفت. اندازه گیری غلظت هورمون های t3، t4، و tsh در سرم جدا شده از خون رترو اوربیتال رت ها توسط کیت های هورمونی و به روش الیزا انجام پذیرفت (گروه شاهد 50=n). سپس با مصرف 21 روزه مورفین (خوراکی و از طریق آب آشامیدنی) موش ها معتاد شدند. با خونگیری مجدد از موش ها اندازه گیری هورمون ها مجدداً (گروه معتاد 50=n) انجام گرفت. در مرحله بعد موش های معتاد به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول با تزریق نالوکسان (mg/kg 2) سندروم ترک فارماکولوژیک ایجاد شد (نالوکسان پس تیمار). در گروه دوم با قطع مصرف مورفین (بعد از 21 روز) علایم سندروم ترک فیزیولوژیک مشاهده و بررسی شد. پس از بروز علایم سندروم ترک در دو گروه فیزیولوژیک و فارماکولوژیک، خونگیری و اندازه گیری های هورمونی مجدداً انجام گرفت. در گروه جداگانه ای قبل از مصرف مزمن مورفین، نالوکسان به صورت پیش تیمار تزریق و سپس مقادیر هورمونی اندازه گیری و با گروه های دیگر مقایسه شد (20=n). نتایج: مقادیر t3، t4 و tsh طی مصرف مزمن مورفین به ترتیب 83/17 و 15/39 درصد کاهش یافت، tsh بدون تغییر بود و t3up به میزان 16/18درصد افزایش معنی دار یافت. مصرف نالوکسان پس تیمار (ترک فارماکولوژیک) سبب افزایش معنی دار اثر کاهشی مورفین بر t3 و کاهش اثر افزایشی مورفین بر t3up گردید. تزریق نالوکسان پیش تیمار در هیچ یک از اثرات مورفین بر هورمون های مذکور تغییر معنی داری ایجاد نکرد. نتیجه گیری: کاهش t3 و t4 در دوره مصرف مزمن مورفین و عدم تغییر بارز میزان tsh در این دوره نشان دهنده عواملی است که خارج از محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در تغییر این هورمون ها مؤثر است. با توجه به افزایش معنی دار t3up در دوره مصرف مزمن مورفین، احتمال افزایش ساخت پروتئین های متصل شونده به هورمون های تیروئیدی بالا رفته به این ترتیب می توان کاهش هورمون های مذکور را طی مصرف مزمن مورفین توجیه کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر مصرف مزمن مورفین بر فعالیت غده تیروئید در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در انواع وابستگی‌های دارویی، به خصوص اعتیاد به مواد مخدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد. با توجه به نقش کلیدی تیروئید در فعالیت‌های حیاتی انسان و ارتباط مستقیم تیروئید با محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز، این مطالعه به بررسی اثر مزمن مورفین (وابستگی به مورفین) بر ترشحات تیروئید پرداخته است. شاید بتوان از نتایج این مطالعه برای درمان بیماران معتاد که علاوه بر تغییرات روانی با ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر تجویز آلومینیوم خوراکی بر فعالیت تیروئید در موش صحرایی

مقدمه: در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی فعالیت غده تیروئید غیرطبیعی است و این بیماران دارای غلظت بالایی از آلومینیوم در سرم هستند. با توجه به این که در سال‌های اخیر اثر سمی این عنصر مورد توجه قرار گرفته، در این بررسی اثر مصرف آلومینیوم زیاد در رژیم غذایی در موش صحرایی بررسی شده است. مواد و روش‌ها: به رژیم غذایی موش‌های نر از نوع ویستار که در شرایط استاندارد نگهداری می‌شدند و دسترسی آزاد ب...

full text

بررسی اثر تجویز مزمن مرفین بر رفتار تغذیه ای موش های صحرایی نر

مقدمه: اوپیات ها در تنظیم برخی از کارکردهای بدن و تظاهرات رفتاری نقش دارند. مصرف مزمن یا حاد مرفین می تواند پاسخ های متفاوتی را به همراه داشته باشد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز حاد و مزمن مرفین بر میزان مصرف غذا در رت های نر بوده است. مواد و روش ها: برای این منظور از 30 سر موش صحرایی نر با وزن حدود 300-250 گـــرم از نژاد اسپراگ-داولی استفاده شد که به طور تصادفی در 3 گروه کنترل، حا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۶۷-۷۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023