بررسی فراوانی سالمونلا و شیگلا و انگل های روده ای در متصدیان تهیه مواد غذایی شهر کرمان در سال ۱۳۹۰

سابقه و هدف: بیماریهای منتقله از طریق غذا یکی از مشکلات بهداشتی عمده در کشورهای مختلف محسوب می گردند. شاغلین در مراکز تهیه مواد غذایی درصورت عدم رعایت اصول بهداشتی، می توانند نقش مهمی در انتقال این بیماری ها داشته باشند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سالمونلا و شیگلا و انگل های روده ای در متصدیان تهیه ی مواد غذایی شهر کرمان انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است که در بازه ی زمانی سال 1390 لغایت 1391 انجام گرفت. تعداد 450 نفر از افراد شاغل در آشپزخانه های مراکز تهیه ی مواد غذایی انتخاب شدند. با مراجعه به محل کار این افراد، در سه نوبت نمونه ی مدفوع گرفته شد و با دو روش آزمایشگاهی مستقیم و رسوبی فرمالین اتر، آزمایش شدند. جهت تشخیص سالمونلا و شیگلا، از روش کشت مدفوع استفاده شد. همزمان، پرسشنامه ای که شامل اطلاعات فردی و شغلی این افراد بود، تکمیل گردید. داده ها با نرم افزار spss و آزمون مربع کای، تجزیه و تحلیل شد. 05/0p<، معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 450 فرد مورد مطالعه، 6/59% مرد و 4/40% زن بودند. فراوانی کلی انگل های روده، 7/14% به دست آمد. از این تعداد، 8/13% آلوده به یک انگل و 9/0% آلوده به دو انگل بودند. بیشترین فراوانی، در عفونت به ژیاردیا 3/7%، انتاموبا کلی 6/3%، همینولوپیس نانا 6/1% مشاهده شد. بین جنس، سن و آلودگی انگلی، از نظر آماری ارتباط معنی داری مشاهده نشد. از نظر استفاده از وسایل بهداشت فردی (دستکش و لباس فرم) و داشتن کارت بهداشتی با آلودگی انگلی، از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود داشت (به ترتیب 016/0p و 001/0p<). آلودگی به باکتری سالمونلا، یک مورد (2/0%) و آلودگی به شیگلا سه مورد (7/0%) مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج، بیانگر شیوع نسبتاً بالای آلودگی به انگل های روده ای به ویژه تک یاخته های بیماری زا در بین متصدیان تهیه ی مواد غذایی می باشد. بنابراین لازم است کنترل های بهداشتی بیشتر شده و طبق برنامه های مدون، بیماریابی از طریق آزمایش مدفوع با روش های تغلیظ، به عمل آید. طبیعی است که در این راستا، تداوم و گسترش آموزش در ارتقای سطح سلامت این افراد نقش تعیین کننده ای دارد.