علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی بیماران با کتواسیدوز دیابتی بستری شده در بیمارستان نمازی شیراز، در فاصله ی سال های ۸۹ - ۱۳۸۶

مقدمه: کتواسیدوز دیابتی یکی از علت های مهم موربیدیتی و مرگ و میر در بیماران دیابتی بوده و هدف پژوهش حاضر به دست آوردن داده های مقایسه ای در زمینه ی فاکتورهای ایجاد کننده ی کتواسیدوز دیابتی، علایم، نشانه های بالینی و پیش آگهی در بالغین و کودکان بود. مواد و روش ها: به صورت اتفاقی پرونده ی 300 بیمار بستری شده با تشخیص کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان نمازی شیراز بین سال های 1389-1386 انتخاب، و ضمن ارایه ی داده ها، از عوامل زمینه ای ایجادکننده، علایم و نشانه های بالینی، سطح قند خون، مقادیر الکترولیتی، اسمولاریتی و ph بیماران در هنگام بستری و یافته های درمان های انجام شده و عوارض پیش آمده، گزارش گردید. یافته ها: متوسط سن بیماران 45/17±56/19 سال بوده، و 34% اولین تظاهر دیابت خود را با کتواسیدوز دیابتی نشان داده بودند. مهم ترین فاکتورهای زمینه ای شامل عفونت و حذف انسولین می باشد. میانگین قندخون 184±524 میلی گرم در صد میلی لیتر، میانگین پتاسیم خون 1/1±76/4 میلی اکی والان در لیتر، میانگین سدیم خون 38/10±8/135 میلی اکی والان در لیتر، اسمولاریته ی سرم 18±311 میلی اسمول در کیلوگرم و ph 16/0±1/7 به دست آمد. هیپوناترمی در1/45% و هیپرکالمی در 9/19% دیده شد. به طور معنی داری موارد شدید اسیدوز در بچه ها شایع تر از بالغین بود. علایم بالینی اصلی شامل پرنوشی و پرادراری، حالت تهوع و استفراغ و درد شکم بود و میزان مرگ و میر 5% بود که بیشترین علت مرگ عفونت کنترل نشده می باشد. نتیجه گیری: عفونت و حذف انسولین مهم ترین علت شناخته شده بود و به طور معنی داری اسیدوز در بچه ها در بدو بستری شدت بیشتری در مقایسه با بالغین داشت.