بررسی حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و مؤلفه های تنظیم هیجانی در دانشجویان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی و بهنجار

هدف: حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و تنظیم هیجانی از مؤلفه های مهم روانشناختی دخیل در اختلال اضطراب اجتماعی­اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و مؤلفه­های تنظیم هیجانی در دانشجویان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی و بهنجار انجام شده است. روش: روش این پژوهش از نوع پس رویدادی (علّی- مقایسه­ای) است. نمونه پژوهش شامل 92 نفر (46 نفر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و 46 نفر بهنجار به عنوان گروه شاهد) بود. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس­های افکار اضطرابی ولز، تنظیم هیجانی گراس و جان و حساسیت اضطرابی ریس و پترسون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس چند متغییری استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی و بهنجار از لحاظ حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و ارزیابی مجدد تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی، حساسیت اضطرابی و فرانگرانی بیشتری تجربه می­کنند، اما ارزیابی مجدد در دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی در مقایسه با گروه کنترل کمتر است. همچنین از لحاظ فرونشانی بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه­گیری: حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و ارزیابی مجدد سازه­هایی روانشناختی هستند که در شکل­گیری اختلال اضطراب اجتماعی نقش بسزایی ایفا کرده و منجر به پایداری علائم این اختلال می­شوند.