بیماری برداشت فشار در هوا و دریانوردی نظامی

سابقه و هدف: بیماری برداشت فشار اولین بار در1850 در غواصان و کارگران معدنی که با هوای فشرده کار می کردند دیده شد و تا 1930 تعریف درستی برای آن ارائه نگردید. این بیماری به نام های چون bend, aeropathy, aeroembolism, dysbarism، dci/dcs نیز خوانده می شود. عمده مشکلاتی که در زمان صعود به ارتفاعات و به سطح آب با آن مواجه می شوند تغییراتی است که در حجم گاز موجود در حفرات بدن رخ می دهد. هدف از ارائه این مطالعه جمع آوری خلاصه اطلاعات مفید مرتبط با بیماری برداشت فشار و برخورد با بیماران جهت استفاده عملیاتی همکاران می باشد. یافته ها: مخاطرات اصلی ایجاد شده در بیماری برداشت فشار مبتنی بر قانون هنری و شامل اثرات مخرب ناشی از آزاد شدن گاز های موجود در مایعات بدن بوده که مهم ترین آن گاز نیتروژن است. در بدن بافت چربی دارای نیتروژن بیشتری بوده لذا افراد چاق دارای استعداد بالاتری جهت ابتلا به این بیماری می باشند. این بیماری دارای علائم متعددی بوده لذا تشخیص آن با رد سایر بیماری ها مقدور می باشد. اتیولوژی بیماری کاهش ناگهانی فشار بارومتریک محیطی و آزاد شدن گاز های محلول در مایعات بدن است. پاتوفیزیولوژی بیماری شامل سه مکانیسم مختلف است که به آسیب بافتی می انجامد: 1- انهدام سلول ها بدن توسط حباب های آزاد شده، 2- انسداد مکانیکی عروق و 3- اثر فشاری حباب ها یا آمبولی گازی بر عروق و اعصاب مجاور. بحث و نتیجه گیری: به دلیل گسترش روز افزون دریانوردی و هوانوردی لزوم اطلاع کافی در خصوص علائم، تشخیص سریع، برخورد لازم و پیشگیری مناسب این بیماری برای کلیه گروه ها خصوصا هوانوردان، دریانوردان و گروه پزشکی و درمانی ضروری به نظر می رسد.