توسعه ی آموزشی و مشارکت انتخاباتی در ایران

تحلیل رفتار انتخاباتی یکی از کارهای ویژه ی جامعه شناسی انتخابات است که پژوهشگران توانسته اند الگوهای متعددی برای رفتار انتخاباتی ارائه دهند. نظری ی نوسازی نشان می دهد که علیرغم همه ی مناقشات، طرفداران و مخالفان موافق اند که به طور کلی، توسعه و نوسازی به سطوح بالاتر مشارکت شهروندان منجر خواهد شد. بخشی از تأثیر نوسازی بر مشارکت سیاسی از طریق سواد انجام می گیرد. این مقاله از طریق بررسی انتقادی نتایج تحقیقات دیگر و تحلیل ثانویه و هم چنین بررسی تطبیقی درون کشوری درصدد بررسی رابطه ی توسعه آموزشی و مشارکت انتخاباتی است. تأثیر سواد و تحصیلات بر مشارکت انتخاباتی پیچیده تر از آن است که نظریات نوسازی بر آن تأکید دارد. علیرغم یافته های محققان دیگر، میان مشارکت انتخاباتی و میزان باسوادی رابطه ی مثبت و مستقیمی وجود ندارد. تحلیل مقایسه ی میانگین در میان دو استان ایران نشان داد که رابطه ی میزان باسوادی و مشارکت انتخاباتی در سال 1376، به صورتu وارونه است. بررسی مشارکت انتخاباتی در زیر گروه ها نشان داد که رابطه ی مستقم میزان تحصیلات و مشارکت انتخاباتی پیچیده تر از نظریات نوسازی است. در رابطه ی با گسترش طبقه ی متوسط جدید، نتایج تحقیق نشان داد رابطه ی توسعه ی آموزشی و میزان مشارکت سیاسی بر حسب نوع مشاغل افراد باسواد و وابستگی آن ها به دولت تعیین می شود.