سرمایه ی انسانی، سرمایه ی اجتماعی و رشد اقتصادی مطالعه ی موردی اقتصاد ایران (۱۳۸۷-۱۳۵۰)

هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه ­ی علیت میان سرمایه ­ی اجتماعی، سرمایه­ی انسانی و رشد اقتصادی در ایران طی دوره ­ی 1387-1350 است. برای رسیدن به این هدف از آزمون مانایی با وجود شکست ساختاری زیوت - اندریوز (1992) و همچنین آزمون علیت تودا – یوماموتو (1995) جهت بررسی مسأله ­ی علیت استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می­ دهد که هرچند نتایج نسبت به انتخاب شاخص ها حساس بوده است، اما با اغلب شاخص­ های نماینده ­ی سرمایه ­ی اجتماعی: 1- سرمایه­ ی انسانی علت تشکیل سرمایه ی اجتماعی است؛ 2- سرمایه ­ی اجتماعی و رشد اقتصادی با در نظر گرفتن نفت، رابطه­ی علیت دو طرفه ای دارند؛ 3- سرمایه ­ی اجتماعی، علت رشد اقتصادی بدون در نظر گرفتن نفت است.