مقایسه اثر ضددردی عصاره اتانولی اسکلروفولاریا مگالانتا و دیکلوفناک در موش های صحرایی نر

اهداف: با توجه به عوارض فراوان داروهای ضددرد رایج، یافتن داروهای مسکن مناسب تر اهمیت دارد. در علف خنازیر ترکیبات ضدالتهابی مناسبی یافت می شوند. در این پژوهش اثر ضددردی داروی دیکلوفناک و عصاره اتانولی تهیه شده از بخش های هوایی علف خنازیر، در موش های صحرایی نر با مدل درد التهابی فرمالین بررسی شد. روش ها: با استفاده از 48 سر موش صحرایی نر و به کارگیری مدل درد آزمون فرمالین، رفتار دردی با تزریق درون صفاقی غلظت های 25 و 50 و 100 و 200میلی گرم برکیلوگرم عصاره در 4 گروه تیمار با گروه های کنترل و دیکلوفناک بررسی شد. مشاهده رفتار درد هر 15 ثانیه و در کل به مدت 60 دقیقه پس از تزریق فرمالین انجام و اطلاعات به دست آمده برای هر موش به طور میانگین محاسبه شد. یافته های گروه های مختلف آزمون در هر دو مرحله حاد و مزمن به طور جداگانه با آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و توکی با استفاده از نرم افزار spss 15 تحلیل شد. یافته ها: هر دو فاز حاد و مزمن درد ناشی از تزریق فرمالین در تمام گروه ها مشاهده شد. تجویز عصاره علف خنازیر با دوزهای 50 (05/0 p< )، 100 (01/0 p< ) و 200میلی گرم (001/0 p< ) در فاز حاد، علامت درد را نسبت به گروه کنترل کاهش داد. در فاز مزمن نیز تجویز عصاره در تمامی دوزهای مورد استفاده موجب کاهش معنی دار درد نسبت به گروه کنترل به ویژه در دقایق 40- 15 آزمون شد که این تفاوت در دوزهای 100 و 200 میلی گرم بیشتر بود. نتیجه گیری: تزریق محیطی عصاره اتانولی علف خنازیر اثر ضددردی مرکزی و محیطی دارد.