بررسی مواجهۀ کارکنان یک نیروگاه حرارتی با میدان مغناطیسی در فرکانس بی‏نهایت کم و اثر احتمالی آن بر شدت بی خوابی و خواب آلودگی آنان

بی خوابی ازجمله شایع ترین اختلالات خواب است که به صورت اشکال در شروع یا تدوام خواب یا بیدار شدنِ صبح زود مطرح می شود. خواب آلودگی ازجمله عواملی است که با تصادفات رانندگی، حوادث شغلی، کاهش کارایی و مشکلات بین فردی متعددی همراه است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی شدت بی خوابی و خواب آلودگی کارکنان یک نیروگاه حرارتی شهر تهران که در مواجهه با میدان های مغناطیسی با فرکانس بی نهایت کم بودند، طراحی شد. مطالعه به صورت مورد-شاهد طراحی گردید. به منظور بررسی مواجهۀ این دو گروه، برآیند چگالی شار میدان مغناطیسی با فرکانس بی‏نهایت کم توسط دستگاه tes-1934 در محیط کاری و تردد کارکنان اندازه گیری شد. از پرسشنامۀ استاندارد شدت بی خوابی (isi) و پرسشنامۀ خواب آلودگی اپورث (ess) جهت بررسی وضعیت شاغلان استفاده شد. حداکثر مواجهه در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، tµ 95/2 و tµ17/0 بود. بین دو گروه از نظر مواجهه با میدان مغناطیسی در فرکانس بی‏نهایت کم، اختلاف معنادار آماری وجود داشت (001/0p<). از نظر شدت بی خوابی، تفاوت معنادار آماری بین گروه کنترل و آزمون وجود داشت (015/0=p)، اما ازلحاظ خواب آلودگی، اختلافی مشاهده نشد (51/0=p). هرچند میزان مواجهه در گروه های مختلف شغلی از حدود مواجهۀ شغلی بالاتر نبود، درجاتی از شدت بی خوابی در کارکنانِ در معرض مشاهده گردید. این امر می تواند نقش احتمالی این میدان ها در اختلالات خواب را نشان دهد. افزایش تعداد نمونه ها و همچنین انجام مطالعات عینی و آزمایشگاهی، می تواند گویای نتایج روشن تر از این اثرات باشد.