طراحی و ساخت سازه های بیانی گیاهی جهت انتقال ژنهای chit ۴۲ و bgn۱۳.۱ قارچ تریکودرما به صورت منفرد و توأم

قارچهای بیماری­زا از جمله مهم­ترین عوامل ایجاد خسارت در محصولات کشاورزی می­باشند. یکی از روشهای مبارزه با بیماریهای قارچی استفاده از مهندسی ژنتیک برای انتقال ژنهای رمزکننده آنزیمهای هیدرولازی، خصوصاً کیتینازها و گلوکانازها به گیاهان زراعی است. قارچهای آنتاگونیست مانند تریکودرما، با تولید آنزیمهای هیدرولازی قدرتمند کیتیناز و گلوکاناز، اثر بازدارنده قابل توجهی بر رشد قارچهای بیماری­زا داشته و آنزیمهای جدا شده از گونه های مختلف این قارچ، بسیار مؤثرتر از آنزیمهای جدا شده از منابع دیگر می­باشند. در این تحقیق از ژنهای کیتیناز chit42 و گلوکاناز bgn13.1 به ترتیب جدا شده از قارچهای trichoderma atroviride و t. virens، جهت ساخت سه سازه بیانی گیاهی شامل دو سازه تک ژنی کیتیناز (pbike1) و گلوکاناز (pbike2) و یک سازه واجد هر دو ژن مذکور تحت کنترل پروموتر camv 35s و ترمیناتور نوپالین سینتاز (nos) جداگانه (pbike3) استفاده شده است. همچنین در طی مراحل ساخت این سازه­ها، ناقلی با نام pbi121gus- مبتنی بر ناقل pbi121 طراحی و ساخته شد که فاقد ژن gus بوده و ضمن داشتن کاست کامل بیانی ژن مقاومت به کانامایسین، دارای دو جایگاه آنزیمهای برشی xbai و bamhi برای همسانه­سازی ژنهای مورد نظر بین پروموتر camv 35s و ترمیناتور nos می­باشد. از سازه­های ساخته شده در این تحقیق می­توان برای پروژه­های انتقال ژن به گیاهان مدل و زراعی برای بررسی اثرات این ژنها و تولید گیاهان تراریخته مقاوم برابر قارچها استفاده کرد. همچنین می­توان با انتقال همزمان سازه­های تک ژنی یا سازه واجد هر دو ژن، روشهای مختلف انتقال توأم دو ژن را با هم مقایسه و بررسی کرد.