بررسی ایمنی حفاظتی لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی لژیونلا پنوموفیلا در مواجهه با دوز کشنده این باکتری در موش

چکیده زمینه و هدف: لژیونلا پنوموفیلا عامل بیماری لژیونر بوده که می تواند کشنده باشد و تا به حال واکسنی برای آن تهیه نشده است. همچنین آنتی ژنهای این باکتری محرک سیستم ایمنی هستند. هدف از این مطالعه مقایسه ایمنی زایی لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی لژیونلا پنوموفیلا در مواجهه با دوز کشنده این باکتری در مدل موشی است. روش بررسی: پس از کشت انبوه باکتری، لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی این باکتری با روش فنل داغ و تیمار آنزیمی به دست آمد. الکتروفورز بر روی ژل پلی اکریلامید برای لیپو پلی ساکارید و فرکشن پروتئینی انجام شد. برای تهیه واکسن از لیپو پلی ساکارید و فرکشن پروتئینی، ١٠ میکروگرم از هر آنتی ژن در ٥/٠ میلی لیتر محلول سالین حل و برای تزریق آماده شد. ۶ گروه موش ماده نوع balb/c (هر گروه دارای 15 موش) انتخاب شدند. ٤ گروه از موش ها به صورت تزریق داخل صفاقی و سه دوز با فواصل دو هفته ای مورد واکسیناسیون قرار گرفتند. به دو گروه دیگر به عنوان شاهد فقط نرمال سالین تزریق شد. دو هفته پس از آخرین واکسیناسیون، به دو گروه از موش های واکسینه شده و یک گروه شاهد، دوز کشنده باکتری ((ld100 تزریق شد. همچنین شش هفته پس از آخرین واکسیناسیون، دو گروه دیگر واکسینه شده و گروه شاهد مورد مواجهه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مواجهه با دوز کشنده باکتری اول نشان داد که تأثیر ایمنی زایی فرکشن پروتئینی و لیپوپلی ساکارید به ترتیب 66/86% و ٣٣/٧٣% و شش هفته پس از آخرین ایمونیزاسیون 66/86% برای فرکشن پروتئینی و ٦٠% برای لیپو پلی ساکارید می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فرکشن پروتئینی و لیپوپلی ساکارید لژیونلا پنوموفیلا دارای ایمنی حفاظتی مناسبی بوده و گزینه هایی برای مطالعات تولید واکسن می باشند. کلید واژه ها: لژیونلا پنوموفیلا، ایمنی زایی، لیپوپلی ساکارید، فرکشن پروتئینی وصول مقاله: 4/11/89 اصلاحیه نهایی: 4/3/90 پذیرش مقاله: 17/3/90