اثرات تخریب حس عمقی و بینایی بر اجرای الگوهای درون مرحله و خارج مرحله دست

هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دو دستی بود. بنابراین، 15 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنه سنی 18 تا 25 سال، به عنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درون مرحله و خارج مرحله را از سرعت آهسته به تند در 4 وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری (4 شرایط حسی×3 سرعت اجرا) روی هر کدام از الگوهای درون مرحله و خارج مرحله استفاده و اثرات اصلی پس از آن با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرنی تحلیل شد. متغیر وابسته خطای فاز نسبی بود. نتایج نشان داد که افزایش سرعت اجرای حرکات بر اجرای الگوی حرکتی خارج مرحله1800 اثر داشت(001/0p=)، اما بر الگوی درون مرحله00 اثری نداشت(9/0p=). نتایج دستکاری حواس نشان داد که در دقت و تغییر پذیری اجرای دو فاز نسبی الگوهای حرکتی، دستکاری بینایی و حس عمقی اثر دارد(001/0. علاوه براین، در این تحقیق بیشترین مقدار میانگین خطای فازنسبی و انحراف معیار خطای فاز نسبی در وضعیت دستکاری حس عمقی بود(001/0p=). در توضیح یافته های حاضر می توان بیان کرد که تکلیف خطی هماهنگی دو دستی در تحقیق حاضر یک تکلیف وابسته به حس عمقی است.