تأثیر پایدار پالس تتا بر فعالیت عصبی ناحیه ca۱ برش های زنده هیپوکامپ موش های صحرایی مستعد به حملات صرع در اثر تزریق مکرر پنتیلن‎تترازول

سابقه و هدف: اثر پالس بـا ریتم تتـا (tps) بر فعالیت عصبی ناحیه ca1 هیپوکامپ مـوش های صحرایی کیندل شده (kindled) با پنتیلن تترازول، بررسی شده است. مواد و روش ها: ptz به مقدار mg/kg 45 هر 48 ساعت یک بار به موش های صحرایی نر از نژاد nmri تزریق شد. برش های زنده ی هیپوکامپ از سه گروه کنترل، نسبتاً و کاملاً کیندل تهیه گردید. tps به دستجـات آوران شـافر اعمـال شد و از دو ناحیه استریاتوم رادیاتوم و پیرامیدال ناحیه ca1 این برش ها پتانسیل میدانی ثبت گردید. یافته ها: تزریق مکرر پنتیلن تترازول (ptz)، تغییرات درازمدتی را در پاسخ دهی سیناپس های ناحیه ca1 به صورت افزایش دامنه ops و شیب fepsp ایجاد می نماید. tps دامنه اسپایک های دسته جمعی (ops) سیناپس های ناحیه ca1 موش های نسبتاً و کاملاً کیندل شده را کاهش داد، که مقدار کاهش در موش های کاملاً کیندل نسبت به کنترل معنی دار بود؛ در حالی که بر شیب fepsp اثری نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تزریق تکراری ptz، پاسخ دهی سلول های عصبی ناحیه ca1 را به tps تغییر می دهد. طوری که در اثر tps گذرا, کاهش ماندگار در فعالیت عصبی بروز می کند, که می تواند در تحریک پذیری این ناحیه نقش داشته باشد.