بررسی اثر میتومایسین و مقایسه آن با دگزامتازون بر روی میزان بروز و شدت چسبندگی صفاقی بعد ازعمل جراحی شکمی در rat

Authors

ستاره سلطانی

s. soltani amir-al-momenin hospital, faculty of medicine, semnan university of medical sciences, semnan, iranدانشگاه علوم پزشکی سمنان، بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) محمد فروزش فرد

m. foruzesh fard amir-al-momenin hospital, faculty of medicine, semnan university of medical sciences, semnan, iranدانشگاه علوم پزشکی سمنان، بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) نوید دانایی

n. danaie amir-al-momenin hospital, faculty of medicine, semnan university of medical sciences, semnan, iranدانشگاه علوم پزشکی سمنان، بیمارستان امیرالمؤمنین (ع)

abstract

سابقه و هدف: چسبندگی به دنبال اعمال جراحی شکمی هنوز از مشکلات جدی بیماران و علت بسیاری از موارد انسداد روده، دردهای مزمن و ناباروری در زنان می باشد. به دنبال صدمه پریتوئن ناشی از عمل جراحی، هیستامین و کینین های وازواکتیو از یک سو و سلول های التهابی و فیبروبلاست ها از سوی دیگر باعث روند تشکیل باندهای چسبنده می شوند. این مطالعه با این فرض که مهار سلول های التهابی با دارویی مثل دگزامتازون و مهار سلول های فیبروبلاست با دارویی مثل میتومایسین می تواند به کاهش میزان بروز چسبندگی و شدت چسبندگی کمک کند انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول 60 سر موش سفید آزمایشگاهی به طور تصادفی در 6 گروه قرارداده شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. موش ها لاپاراتومی شدند و پس از باز شدن شکم در گروه a حفره صفاق با 10 سی سی نرمال سالین (شاهد) و گروه های b و c وd به ترتیب محلول mg/cc 25/0، mg/cc 5/0و mg/cc 1 میتومایسین، گروه e با محلولmg/kg 3/0 دگزامتازون و گروه f با محلول ترکیبی دگزامتازون و میتومایسین به مدت سه دقیقه شستشو داده شدند و شکم ترمیم گردید. پس از 6 هفته موش ها مجدداً لاپاراتومی شدند. بروز و شدت چسبندگی ارزیابی گردید. در مرحله دوم 90 سر موش سفیدآزمایشگاهی در 6 گروه ارزیابی شدند. در گروه a شکم با 10 سی سی نرمال سالین، گروه b و c و d به ترتیب با محلول mg/kg25/0، mg/kg 5/0 و mg/kg 1 و گروه e با محلول mg/kg 3/0 دگزامتازون و گروه f با محلول ترکیبی دگزامتازون و میتومایسین شستشو داده شد و مانند مرحله قبل ارزیابی گردید. یافته ها: مطالعه نشان داد که: استفاده از محلول میتومایسین با غلظت mg/cc 25/0 mg/cc 5/0 و mg/cc 1 برای شستشوی صفاق باعث مرگ حیوان می گردد. میتومایسین با دوز mg/kg 5/0 و mg/kg 1 باعث کاهش میزان بروز (02/0p<) و نیز شدت چسبندگی شکمی (به ترتیب 047/0p< و 013/0p<) می شود. دگزامتازون با دوز mg/cc03/0 تأثیری در کاهش میزان بروز و شدت چسبندگی ندارد. نتیجه گیری: میتومایسین می تواند در کاهش چسبندگی بعد از اعمال جراحی شکمی مفید باشد. با این حال مطالعات تکمیلی برای بررسی عوارض و دوز مناسب دارو لازم است. در مطالعه ما بر خلاف مطالعات قبلی دگزامتازون تأثیری در کاهش چسبندگی نداشت که ممکن است به دلیل تفاوت در نحوه به کاربردن دگزامتازون باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر میتومایسین و مقایسه آن با دگزامتازون بر روی میزان بروز و شدت چسبندگی صفاقی بعد ازعمل جراحی شکمی در RAT

سابقه و هدف: چسبندگی به‌دنبال اعمال جراحی شکمی هنوز از مشکلات جدی بیماران و علت بسیاری از موارد انسداد روده، دردهای مزمن و ناباروری در زنان می‌باشد. به‌دنبال صدمه پریتوئن ناشی از عمل جراحی، هیستامین و کینین‌های وازواکتیو از یک سو و سلول‌های التهابی و فیبروبلاست‌ها از سوی دیگر باعث روند تشکیل باندهای چسبنده می‌شوند. این مطالعه با این فرض که مهار سلول‌های التهابی با دارویی مثل دگزامتازون و مهار س...

full text

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

بررسی تاثیرآمادگی قبل ازعمل بر وضعیت بهبودی بعد ازعمل جراحی شکمی

Introduction & Objective: Patients, who undergo abdominal surgery, suffer from several side effects. Physical and mental preparation before surgery reduces the amount of risk during the surgical operation. Training plays an important role here. Therefore the present research is conducted to study the effects of pre surgical preparation on the recovery condition of patients after abdominal surge...

full text

مقایسه اثر 2 رژیم دارویی گرانیسترون ـ دگزامتازون و دروپریدول ـ دگزامتازون روی تهوع و استفراغ بعد از عمل در جراحی داخل شکمی

Nowadays, many drug groups are available for prophylaxis and treatment of post-operative nausea and vomiting(PONV). These drugs can have different effects on individual patients and surgical procedures. Additionally, some of these drugs are expensive and this can be a limiting factor in their selection. Moreover, no exact protocol exists for the use of these drugs. Due to the involvem...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
کومش

جلد ۶، شماره ۴، صفحات ۲۹۷-۳۰۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023