مقایسه وضعیت تغذیه ای و تعیین برخی عوامل مؤثر بر آن در دانش آموزان ۱۱ تا ۱۴ ساله مدارس دولتی و غیرانتفاعی شهر دامغان در سال ۱۳۸۴

سابقه و هدف: در دوره نوجوانی الگوی غذایی نوجوان شکل می گیرد، که بر روی نیازها و دریافت مواد غذایی وی مؤثر است. از آن جایی که اطلاعات دقیقی در زمینه تفاوت وضعیت تغذیه ای نوجوانان در مدارس دولتی و غیرانتفاعی و به ویژه عوامل مؤثر بر آن در نقاط مختلف ایران و شهر دامغان در دست نیست، مبادرت به انجام این مطالعه گردید. مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی-تحلیلی مقطعی در مجموع 300 دانش آموز نوجوان در مدارس دولتی و غیرانتفاعی شهر دامغان به طورتصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسش نامه این مطالعه علاوه بر اطلاعات دموگرافیک دانش آموزان شامل چهار قسمت مختلف تن سنجی، 24 ساعت یادآمد خوراک، بسامد خوراک و فعالیت بدنی بوده است. در تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری کای دو، آزمون دقیق فیشر و آزمون تعمیم یافته فیشر استفاده شده است. یافته ها: در مدارس دولتی بر اساس گروه بندی صدک های bmi برای سن، درصد دانش آموزان نوجوان کم وزن، طبیعی، دارای اضافه وزن و چاق به ترتیب 10%، 79%، 7% و 4% بوده است؛ درصورتی که در مدارس غیرانتفاعی این درصدها به ترتیب 6%، 73%، 16% و 5% می باشد (04/0p=) و این اختلاف به جنس دانش آموزان بستگی ندارد. در آنالیز رگرسیون فاکتورهای مختلف مؤثر بر این تفاوت مشاهده گردید، که الگوهای دریافت ویتامین های b2، b12، شکلات کاکائویی و هم چنین انرژی دریافتی روزانه در این مدارس متفاوت می باشند. نتیجه گیری: شیوع کم وزنی در مدارس دولتی و اضافه وزنی و چاقی در مدارس غیرانتفاعی، از مشکلات نوجوانان شهر دامغان است؛ لذا کنترل و انجام اقدامات پیش گیری کننده ضروری می باشد. هم چنین تفاوتی که در این مطالعه در شهر دامغان در وضعیت تغذیه ای دانش آموزان نوجوان دو نوع مدارس دولتی و غیرانتفاعی (به عنوان یک شاخص بیان گر تفاوت وضعیت اقتصادی- اجتماعی) مشاهده گردید و به وسیله تفاوت در الگوهای مختلف دریافت ویتامین ها توضیح داده شد، به طور مشابه قابل تعمیم به وضعیت تغذیه ای خیلی از نوجوانان ایرانی با وضعیت اقتصادی- اجتماعی متفاوت می باشد.