مقایسه تاثیر یونتوفورز و فونوفورز دگزامتازون بر درمان سندرم تونل کارپ

سابقه و هدف: تزریق موضعی دگزامتازون برای درمان سندرم تونل کارپ (carpal tunnel syndrome, cts) استفاده می شود. تجویز دگزامتازون به مناطق ملتهب توسط روش های غیر تهاجمی دیگر نظیر یونتوفورز و فونوفورز نیز مقدور می باشد. این مطالعه جهت بررسی اثر درمانی یونتوفورز و فونوفورز دگزامتازون برای بیماران cts طراحی شد.   مواد و روش ها: 35 بیمار مبتلا به cts (51 دست مبتلا) با شدت خفیف تا متوسط به طور تصادفی در یکی از دو گروه آزمایشی یونتوفورز (25 دست مبتلا) و فونوفورز (26 دست مبتلا) قرار گرفتند. گروه اول یونتوفورز محلول 4/0% دگزامتازون با جریان مستقیم (2/0 ma/cm2 ، 20 دقیقه) و گروه فونوفورز ژل 4/0% دگزامتازون با اولتراسوند منقطع (1 mhz ، 1 w/cm2 ، 5 دقیقه) روی مچ دست به مدت 10 جلسه متوالی دریافت کردند. قبل، بعد مداخلات و بعد از 4 هفته، قدرت گرفتن دست و انگشتان، پارستزی، درد، تاخیر انتهایی و آمپلی تود حسی و حرکتی عصب مدیان اندازه گیری گردید.   یافته ها: مقایسه میانگین تغییرات حاکی از بهبود بهتر قدرت گرفتن دست (006/0= p ) و انگشت شست (0002/0= p )، کاهش بیش تر درد (001/0= p )، کاهش بیش تر تاخیر انتهایی حسی (0001/0= p ) و حرکتی (0008/0= p ) و افزایش بیش تر آمپلی تود واکنش حسی و حرکتی (0001/0= p ) در گروه فونوفورز نسبت به یونتوفورز است.   نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش فونوفورز برای تجویز داروی دگزامتازون روش موثرتری برای درمان cts دست در مقایسه با یونتوفورز دگزامتازون می باشد. مطالعات بیش تری لازم است که نقش عوامل مختلف و موثر بر فونوفورز دگزامتازون در درمان cts را بررسی نماید.