Što Treba Znati Liječnik Opće/obiteljske Medicine O Virusnim Hepatitisima

UVOD Virusni hepatitis je sistemska bolest koja predominan-tno zahvaća jetru. Danas ih dijelimo prema uzročniku na virusni hepatitis A, B, C, D i E te prema trajanju na akutni i kronični. Iako je klinička slika kod svih hepatitisa slična, posebni javnozdravstveni problem je sklonost pojedinih virusa da uzrokuju kronične oblike bolesti s teškim posljedicama. U novije vri-jeme su otkriveni hepatitis G virus (HGV) i Torque Teno virus (TTV) čija uloga još nije u potpunosti razjašnjena. Od ostalih virusa koji imaju implikaci-je na jetrenom tkivu poznati su Epstein-Barrov virus (EBV koji izaziva infekcioznu mononukleozu), virus žute groznice, citomegalovirus (CMV), virus herpesa osnovnim laboratorijskim nalazima nađu se povišeni jetreni enzimi aspartat aminotransferaza (AST) i ala-nin aminotransferaza (ALT), alkalna fosfataza (AP) a kod kroničnog oblika i laktat dehidrogenaza (LDH). U elektroforezi proteina mogu se naći sniženi albumini te sniženi omjer albumini/globulini, potom u serumu povišen bilirubin i pozitivan urobilinogen kao i pore-mećene faktore koagulacije: protrombinsko vrijeme (PV) i/ili internacionalno ujednačen odnos PV (internationally normalized ratio, INR). Za dokazivanje po-jedinog etiološkog entiteta nužni su serološki testovi. Hepatitis A i E su češće akutnog toka, više izražene simptomatologije, uglavnom bez posljedica i traju 2-4 mj. Hepatitisi uzrokovani virusima B, C i D najčešće imaju subakutni ili kronični tijek, u određenom bro-ju slučajeva predisponiraju pacijenta na razvoj ciroze jetara i hepatocelularnog karcinoma. Neke od karakte-ristika bolesti te mogućnosti dijagnostike kod svakog pojedinog virusa prikazane su u tablici 1 (1).