خودتنظیمی فعالیت باند گامای مغز از طریق نوروفیدبک و اثرات آن بر اتصال ویژگی دیداری در بانوان دانشجو سالم

سابقه و هدف: نتایج حاصل از پژوهش های صورت گرفته در سال های اخیر، کارآیی روش نوروفیدبک در ایجاد مهارت خودتنظیمی فعالیت نورون های مغز در برخی باندهای فرکانسی میانی (تتا، آلفا، بتا)، و اثرات رفتاری و عمل کردی ناشی از آن را در افراد نشان داده است. در این مطالعه، اثر نوروفیدبک بر ایجاد توانایی کنترل ارادی توان باند گاما و اثرات متعاقب آن بر سنجه های رفتاری اتصال ویژگی دیداری در افراد بررسی شد. مواد و روش ها: برای این منظور از دو گروه آزمایش و کنترل، هر کدام متشکل از 8 نفر خانم دانشجو سالم (انتخاب شده به صورت تصادفی) استفاده شد. 8 جلسه آموزش نوروفیدبک بهسازی گاما با هدف تقویت توان باند گاما (44-36 هرتز) و مهار هم زمان توان باند بتا (20-12 هرتز) در کانال oz، برای گروه آزمایش اجرا شد. تغییرات توان باند گاما سیگنال الکترومغزنگاره و عمل کرد اتصال ویژگی دیداری دو گروه در جلسات نوروفیدبک و پیش و پس از آن، با استفاده از آزمون های آماری مورد مقایسه و ارزیابی اطلاعاتی قرار گرفت. یافته ها: بر طبق نتایج، آموزش نوروفیدبک منجر به افزایش توان باند گاما در طی جلسات و حین فعالیت پایه ی شناخت در مغز شد. هم چنین افزایش توان باند گاما، از طریق کاهش زمان واکنش در افراد، موجب بهبود عمل کرد اتصال ویژگی دیداری شد.  نتیجه گیری: این یافته ها کارآیی روش نوروفیدبک را در ایجاد مهارت تنظیم فعالیت نورون های مغزی و بهبود فرآیندهای ادراک و شناخت در افراد نشان می دهد