اثر نسبت های مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر بازده نیتروژن و بیان ژن ut-b در بره های در حال رشد بلوچی

نویسندگان

الیاس ابراهیمی خرم آبادی

عبدالمنصور طهماسبی

محسن دانش مسگران

عباسعلی ناصریان

سید علیرضا وکیلی

چکیده

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر کنترل نیتروژن اوره ای بازگردانده شده به شکمبه و تنظیم بیان ژن ناقل اوره، از سه راس بره نر بلوچی یکساله (2±30 کیلوگرم) مجهز به فیستولای شکمبه ای در قالب طرح چرخشی متوازن در زمان، استفاده شد. تیمار ها دارای سطح پروتئین خام یکسان و به ترتیب دارای سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 80 به 20 (تیمار 1)، 75 به 25 (تیمار 2) و 70 به 30 (تیمار 3) بودند. با کاهش سطح پروتئین قابل تجزیه در شکمبه، جزء محلول (03/0 p=)، جزء قابل تجزیه (01/0 p=)، نرخ تجزیه پذیری (01/0 p˂) و تجزیه پذیری موثر (01/0 p˂) به صورت معنی داری کاهش می یابد. با کاهش سطح پروتئین قابل تجزیه در شکمبه، قابلیت هضم ماده خشک (003/0 p=) و پروتئین خام (004/0 p=) افزایش و قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی (01/0 p=) افزایش یافت. غلظت آمونیاک (001/0 p=) و نیتروژن اورهای خون (01/0 p˂) در برههای مصرف کننده جیره 1 به طور معنی داری نسبت به سایر جیره ها بالاتر بود. میزان نیتروژن دفع شده (001/0 p=) از طریق مدفوع در بره های مصرف کننده جیره 3 و میزان نیتروژن آمونیاکی دفع شده (003/0 p=) از طریق ادرار در بره های مصرف کننده جیره 1 به طور معنی داری نسبت به سایر جیره ها بالاتر بود. تغییر در نسبت پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه، باعث ایجاد تفاوت معنی دار (02/0 p=) بین جیره ها به لحاظ میزان بیان ژن ناقل اوره گردید.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر نسبت های مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر بازده نیتروژن و بیان ژن UT-B در بره های در حال رشد بلوچی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر کنترل نیتروژن اوره ای بازگردانده شده به شکمبه و تنظیم بیان ژن ناقل اوره، از سه راس بره نر بلوچی یکساله (2±30 کیلوگرم) مجهز به فیستولای شکمبه‌ای در قالب طرح چرخشی متوازن در زمان، استفاده شد. تیمار‌ها دارای سطح پروتئین خام یکسان و به ترتیب دارای سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 8...

متن کامل

تاثیر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های نر آمیخته

اثرات سه سطح مختلف پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه به ترتیب در نسبت­های 70 به 30، 65 به 35 و 60 به 40 (درصد پروتئین خام) روی توان پرواری و خصوصیات لاشه 24 راس بره نر حاصل از آمیخته­گری تجاری نژاد زل- سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرم مورد بررسی قرار گرفت. سطح انرژی و پروتئین خام درهمه تیمارها یکسان بود. بره­ها به مدت 95 روز در قفس­های انفرادی مورد ...

متن کامل

اثر نسبتهای مختلف پروتئین قابل و غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و فراسنجه های متابولیک نیتروژن دفعی در بره های نر پـــرواری

در آزمایش اول تجزیه پذیری ماده ی خشک و پروتئین خام پودر ماهی، کنجاله ی سویا و کنسانتره های جیره طی زمان های مختلف شکمبه گذاری (0، 4، 8، 12، 24 ساعت) با استفاده از دو گوسفند فیستولا زده شده نژاد زل که در حد تامین نیازهای نگهداری تغذیه می شدند، تعیین گردید. تجزیه پذیری موثر ماده ی خشک و پروتئین خام پودر ماهی به طور معنی داری کمتر از کنجاله ی سویا بود (05/0p<). از نظر تجزیه پذیری موثر ماده ی خشک ب...

15 صفحه اول

بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره های نر پرواری

در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیره­های سریع التخمیربر عملکرد بره های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیه­پذیری ماده­ی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجاله­ی سویا و کنسانتره جیره­های مذکور طی زمان­های مختلف شکمبه­گذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان

ناشر: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

ISSN 23454253

دوره 2

شماره 4 2015

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023