تاثیر پیش¬تیمار سرما، طول دوره پیش کشت ریزنمونه و مدت زمان تلقیح agrobacterium tumefaciens بر فراوانی تراریختی کلزا

به­کارگیری مهندسی ژنتیک در کلزا منجر به تولید واریته‎هایی شده که از نظر صفات با ارزش زراعی و اقتصادی بسیار حائز اهمیت می‎باشند. بیش­ترین انتقال ژن به کلزا از طریق اگروباکتریوم انجام شده است. جهت انتقال ژن موفق با این روش، پارامترهای مختلفی باید بهینه سازی شود. در این پژوهش عوامل پیش تیمار سرما با قرار دادن گیاهچه های 5 روزه در دمای oc4 در دو سطح (شاهد و 12 ساعت)، مدت زمان پیش کشت کوتیلدون در 3 سطح (صفر، 24 و 48 ساعت) و مدت زمان تلقیح کوتیلدون در محلول اگروباکتریوم در 4 سطح (2، 10، 20 و 40 ثانیه) بر فراوانی تراریختی کلزا از طریق انتقال ژن گزارش­گر gus بررسی شده است. این عوامل در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور از رقم تجاری کلزا pf-7045-91 و سویه باکتری lba4404 استفاده گردید. حضور و بیان ژن از طریق آزمون­های pcr و gus اثبات شد. نتایج تجزیه آماری نشان داد که بین پیش­تیمار سرما و شاهد برای فراوانی تراریختی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید، اما بین سطوح مختلف مدت پیش کشت و مدت زمان تلقیح برای این صفت اختلاف معنی­داری وجود داشت. به­طوری­که مدت زمان­های پیش­کشت 24 و 48 ساعت بدون اختلاف در بین خود و به­ترتیب با متوسط 21/24 و 55/23 درصد و مدت زمان­های تلقیح 10، 20 و 40 ثانیه، بدون اختلاف در بین خود و به­ترتیب با متوسط 52/21، 85/30 و 08/21 درصد دارای بیش­ترین فراوانی تراریختی بودند. هم­چنین تجزیه واریانس، اثرات متقابل دو طرفه و سه طرفه را معنی دار نشان نداد.