شناخت ضرورت های آموزش استفادة مجدد از پساب ها (در بخش کشاورزی) در کشور

در این پژوهش، به منظور شناسایی مشکلات ناشی از ضعف دانش گروه های ذی نفع در حوزة بازیافت پساب، نظرسنجی به روش دلفی از کارشناسان و متخصصان انجام گرفت. از نظر کارشناسان، مهم ترین عاملی که ممکن است سبب مقاومت گروه های مردم در برابر استفاده از پساب های تصفیه شده باشد، «نگرانی های بهداشتی» است. این عامل خود ریشه در «بی اعتمادی به نهادهای متولی» و همچنین «ناآگاهی از فرایندهای تصفیه» دارد. کارشناسان، مهم ترین مشکل در استفاده از پساب های تصفیه شده توسط کشاورزان را نگرانی آنان دربارة «تولید محصولات ناسالم» می دانند که ممکن است نگرانی «فروش محصولات» را در پی داشته باشد. به عقیدة کارشناسان، این مسائل بیشتر ناشی از «ناآگاهی از استانداردهای کیفی آب آبیاری» و «ناآشنایی با فرایندهای تصفیة فاضلاب» است. «ضعف دانش تخصصی» کارشناسان و متخصصان نهادهای مسئول و «ناآشنایی با دانش و فناوری های نوین» نیز به «تصفیة ناکارآمد پساب» منجر شده است و به همراه «نداشتن شناخت از نگرش های عمومی»، به اجرای ناکارآمد پروژه های استفادة مجدد از پساب منجر خواهد شد. به نظر کارشناسان، نخستین عامل در همراهی سیاست گذاران و قانون گذاران با پروژه های بازیافت پساب، از نظر وضع قانون های مورد نیاز و تأمین منابع مالی، ایجاد «درک صحیح از توسعة پایدار» در آن ها و آگاهی آنان از «فایده های اقتصادی- اجتماعی» طرح های بازیافت پساب است.