تاثیر عناصر گوگرد، بُر، روی و برهمکنش آنها بر عملکرد کمی و کیفی دانه کلزا به عنوان کشت دوم در شالیزار

به منظور تاثیر عناصر روی، بُر و گوگرد بر خصوصیات زراعی کمی و کیفی کلزا رقم هایولا 401، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی90-1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل شاهد (بدون مصرف کود)، روی،  بُر، گوگرد، روی+ گوگرد، روی+ بُر، بُر+ گوگرد و گوگرد+ بُر+ روی بودند. کود گوگرد به صورت گُل گوگرد، 100 کیلوگرم در هکتار و کودهای روی و بُر به صورت کلات روی و براکس، 5/1 و 5/1 کیلوگرم در هکتار به زمین زراعی داده شدند. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که تاثیر تیمارهای کودی بر تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. کمترین میزان درصد روغن دانه و عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد (بدون مصرف کود) و بیشترین مربوط به تیماری بود که هر سه عنصر کودی را دریافت کرده بودند. تیمار بُر+ روی+ گوگرد دارای بیشترین میزان اسید اولئیک (6/229 میلی­گرم بر گرم) و اسید لینولنیک (14/27 میلی­گرم بر گرم) بود. بالاترین مقدار اسید لینولئیک (55/55 میلی­گرم بر گرم) در تیمار بُر+ روی به دست آمد. تیمار بُر+ روی و ترکیب گوگرد+ روی بالاترین میزان اسید استئاریک و پالمیتیک به ترتیب به مقدار 527/6 و 47/15 میلی­گرم بر گرم را داشتند. بیشترین مقدار اسید اروسیک با میانگین 878/0 میلی­گرم بر گرم در تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه به نتایج این آزمایش مصرف کودهای بُر، گوگرد و روی همراه با کودهای پایه می­تواند به افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه کلزا کمک کند.