شاخصهای ارتباط مطلوب مردم با زمامدار در نهج البلاغه

فرآیند حکومت از مؤلفه­های متنوع و گوناگونی پدید آمده است. یکی از این مؤلفه­ها چگونگی برقراری ارتباط متقابل مردم با حاکم است، اگر این ارتباط صادقانه، صریح، دو سویه و متعالی باشد زمینه مشارکت حداکثری برای رشد و آبادانی جامعه را در پی خواهد داشت. امام علی(ع) برای این ارتباط چنان جایگاهی قایل است که انتقاد مردم از وی به عنوان حاکم را حق خویش بر مردم و وظیــفه آنها می­داند. می­توان گفت این نوع نگاه در بین رهبران تاریخ پر فراز و نشیب جوامع انسانی بی نظیر است. این پژوهش در صدد آن است که با استناد به فرمایشات آن امام همام، ضمن توصیف اهمیت جایگاه ارتباط بین مردم و حاکم، چگونگی ارتباط مطلوب را تحلیل و با دقت در زوایای فرمایشات آن حضرت در نهج­البلاغه، ویژگی­های بارزی که برای ارزشیابی فرایند حاکمیت از این آموزه­­ها به­دست می­آید، استخراج نماید و به این مهم بپردازد که با ارایه این شاخص­ها می­توان چگونگی مؤلفه­های ارتباط حاکمیت اسلامی را تبیین نمود و در نهایت یکی از کارکردهای اصلی این پژوهش پیدایش، حفظ و تقویت این ویژگی­ها برای کارایی مطلوب حکومت دینی خواهد بود.