مدل مکانیک غیرخطی اندرکنش سازه نامتقارن با جداساز لرزه ای تحت بارهای هارمونیک و زلزله و مطالعه پدیده های غیرخطی آن- ویرایش شده

امروزه، تجهیز ساختمان با جداساز لرزه ای از روش های متداول مقاوم سازی لرزه ای ساختمان هاست. هدف اصلی این روش، کاهش جابجایی نسبی طبقات سازه و در عوض ایجاد حرکت جسم صلب در آن، از طریق نصب مصالحی نرم و انعطاف پذیر به نام الاستومر در پای ساختمان می باشد. با توجه به کثرت اجرای ساختمان های دارای پلان نامنظم و نیز شدت خسارت های ناشی از زلزله به این نوع سازه ها، در این مقاله، مکانیک اندرکنشی سازه نامتقارن جداسازی شده مطالعه می شود و معادلات حرکت آن در دو دستگاه مختصات، یکی نصب شده بر پایه ی ساختمان (مختصات کلی) و دیگری نصب شده بر کف طبقه جداساز در حال دوران (مختصات محلی)، ارائه می گردد. در دیدگاه متداول، معادلات حرکت در سیستم مختصات نخست به فرم خطی بدست می آیند، حال آنکه در نگرش جدید پیشنهادی این تحقیق، بررسی مکانیک حرکت در سیستم مختصات دومی، به معادلاتی از نوع غیرخطی منجر می شود. سه نوع سازه با نسبت های فرکانس طبیعی همبسته پیچشی-جانبی به فرکانس طبیعی جهت متقارن معرفی می-گردد. پاسخ های دو مدل خطی و غیرخطی برای 3 نوع سازه، تحت اثر تحریکات هارمونیک و زلزله در تحلیل تاریخچه زمانی و محتوای فرکانسی با یکدیگر مقایسه می-گردند. مشاهده می شود که در برخی موارد، تفاوت هایی بین دو مدل خطی و غیرخطی وجود دارد. سپس بروز برخی از پدیده های غیرخطی نظیر اشباع، انتقال انرژی بین مدها، و جابجایی صلب در این نوع سازه ها بررسی می شود.