بررسی میزان آلودگی و ضایعات هیستوپاتولوژیک کبد و ریه دامهای کشتار شده در کشتارگاههای استان آذربایجان شرقی در اثر آلودگی به نوچه لینگواتولاسراتا در فصول مختلف سال.

هدف : شناسایی میزان آلودگی و تغییرات آسیب شناسی کبد و ریه گاو، گوسفند و بز در اثر آلودگی به نوچه لینگواتولاسراتا در فصول مختلف سال. طرح : بررسی کشتارگاهی و تهیه مقاطع هیستوپاتولوژیک از کبد و ریه. حیوانات : در این مطالعه 420 کبد گاو، 420 ریه گاو و 80 کبد گوسفند، 480 ریه گوسفند، 480 کبد بز و 480 ریه بز (مجموعا 2760 نمونه) مورد بررسی قرار گرفت. روش : در طول یک سال با مراجعه به کشتارگاههای موجود در استان آذربایجان شرقی تعداد 2760 نمونه کبد و ریه گاو، گوسفند و بز مورد بررسی قرار گرفت و به روش هضمی، نوچه لینگواتولاسراتا از آن جدا گردید. همچنین جهت بررسی های آسیب شناسی از مناطق آلوده کبد و ریه مقاطع هیستوپاتولوژیک تهیه گردید و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی گردید. تجزیه و تحلیل آماری : تعیین رابطه بین میزان آلودگی کبد و ریه دامهای کشتار شده به نوچه لینگواتولاسراتا با فصل با استفاده از آزمون مربع کای دو انجام پذیرفت. نتایج : در طی این بررسی در هیچ کدام از نمونه های کبد و ریه گاو و نوچه انگل لینگواتولا سراتا مشاهده نگردید. در 98 نمونه کبد گوسفند (41/20 درصد)، 96 نمونه ریه گوسفند (20 درصد)، 173 نمونه کبد بز (04/36 درصد) و 170 نمونه ریه بز (41/35 درصد) نوچه لینگواتولاسراتا مشاهده شد. کمترین میزان آلودگی کبد و ریه گوسفند در طی بهار و بیشترین میزان آن در پاییز مشاهده گردید. در مورد کبد و ریه بز نیز کمترین میزان آلودگی در طی زمستان و بیشترین میزان آن در پاییز مشاهده گردید، که این میزان آلودگی در فصول مختلف از نظر آماری در حد (p