تبیین و ارزیابی نظریۀ سزگین دربارۀ شناسایی و بازسازی منابعِ جوامع روایی

براساس نظریۀ فؤاد سزگین، نقل حدیث از همان آغاز مبتنی بر منابع مکتوب بوده است و گرچه مؤلفان آثار خود را به­شکل شفاهی نقل می کردند اما احادیث یکدیگر را از منابع مکتوب برمی­گرفتند. او سند احادیث را مشتمل بر نام مؤلفان و راویان مجاز کتاب­ها می­داند و براساس تحلیل سندهای جوامع روایی موجود، روشی را برای بازسازی منابع یک اثر و بازسازی آثار از دست­رفته ارائه کرده است. پ‍ژوهشگران ضمن بهره­گیری از روش او، نقدهایی را بر آن وارد ساخته­اند مانند: پیوند دادن وثاقت با مکتوب بودن منابع، عدم تمایز میان درس­نوشته­ها و کتاب­های واقعی، بی توجهی به تغییر و تحول متون در روند ارائه در مجالس درس و مخالفت عالمان با کتابت صرف. روش سزگین در شناسایی مؤلفان از راویان نیز کاستی­هایی دارد و در نهایت بیشتر برای شناسایی منابع یک اثر به کار می­آید تا بازسازی یک اثر در شکل اصلی.