تظاهرات بالینی ژیاردیازیس در شهر همدان در سال ۱۳۸۵

زمینه و اهداف: ژیاردیازیس علائم بالینی گسترده ای دارد و شیوع ابتلاء به آن در استان همدان به طور قابل توجهی بالا است. لذا این مطالعه با هدف تعیین شکایات اصلی و سایر علائم بیماران مبتلا به ژیاردیازیس علامت دار در شهر همدان صورت پذیرفت. روش بررسی: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی می باشد. مطالعه بر روی 64 بیمار مبتلا به عفونت ژیاردیا، از میان 4000 مراجعه کننده جهت آزمایش مدفوع،انجام شد، که 320 نمونه مشکوک به ژیاردیا با علائم مورد نظر وجود داشت. 26 نفر (6/40%) زن و 38 نفر ( 4/59%) مرد بودند. جهت تفکیک علائم ژیاردیازیس از سایر بیماری های گوارشی مانند بیماری سلیاک، تست سرولوژی آنتی گلیادین و ttg)anti-tissue transglutaminase antibody) انجام شد. نتیجه حاصل از آزمایشات با آزمون2χ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین آلودگی به ژیاردیا در گروه سنی 20-16 سال (13 نفر ، 3/20%) و در جنس مذکر (38 نفر، 4/59%) و نیز در سطح تحصیلات مقطع ابتدایی (20 نفر، 25/31%) دیده شد. شایع ترین شکایت مبتلایان شکم درد(27 نفر، 1/42%) بود. پس از آن نفخ و اسهال به ترتیب با شیوع 4/23% و 4/9% در رتبه های دوم و سوم قرا گرفتند. نتیجه گیری: علائم اصلی مشاهده شده مشابه علائم برخی از بیماری های غیر انگلی مانند بیماری های گوارشی نظیر سلیاک و بیماری های باکتریایی است. توصیه می شود در بررسی بیماران مبتلا به علائم گوارشی، احتمال عفونت با ژیاردیا در نظر گرفته شود.