تعیین ارتباط وضعیت قندخون ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت شیرین با بروز عوارض حین و بعد از عمل جراحی کله سیستکتومی

دیابت قندی(diabetes melituse) شایع ترین بیماری اندوکرین در جهان بوده و شیوع آن در کل جمعیت جهان 2-1% ذکر شده است. براساس یافته های موجود، هیپرگلیسمی یا بعضی از مشکلات ناشی از متابولیسم ناهنجار در دیابت، موجب بروز عوارض دیابت می شوند یا در پیدایش آن نقش دارند. از سوی دیگر، نقش عامل ژنتیک نیز در این رابطه مطرح شده است. در این مطالعه که به صورت مشاهده ای ـ تحلیلی(observational analytical) و هم گروهی تاریخی(historial cohort) انجام شد، جهت تهیه اطلاعات با روش سرشماری، تمام بیماران مبتلا به دیابت که طی سال های 80-1371 در بیمارستان حضرت رسول(ص) تحت عمل جراحی کله سیستکتومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و تست های آماری کای ـ دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج حاصل از این مطالعه، هیچ گونه ارتباط آماری معنی داری بین کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت شیرین و بروز عوارض حین عمل جراحی کوله سیستکتومی وجود نداشت. رابطه آماری بین کنترل قند خون قبل و پس از عمل و بروز عوارض قلبی و فشار خون پس از عمل جراحی کله سیستکتومی، معنی دار مشاهده شد(05/0pvalue<) اما رابطه آماری معنی داری بین کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت شیرین با بروز سایر عوارض پس از عمل جراحی کوله سیستکتومی به دست نیامد. بین طول مدت ابتلا به دیابت شیرین و بروز عوارض قلبی و فشار خون رابطه آماری معنی داری وجود داشت(05/0pvalue<) اما در مورد سایر عوارض و طول مدت ابتلا به دیابت رابطه آماری، معنی دار نبود. در این مطالعه طول مدت ابتلا به دیابت می تواند به عنوان یک عامل مخدوش کننده مطرح باشد. با توجه به نتیجه گیری های ذکر شده و هم چنین نکات موجود در مقالات و منابع مبنی بر این که کنترل قند خون حتی به صورت مقطعی و پیش از عمل، سبب کاهش عوارض حین عمل و پس از عمل جراحی در بیماران مبتلا به دیابت می شود، لازم است که قند خون بیماران پیش از عمل به سطح خوب یا قابل قبول رسانده شود تا از عوارض کوتاه مدت و نیز از عوارض دراز مدتی مانند مشکلات قلبی، اختلالات فشار خون، فتق محل عمل و باندهای چسبنده پیش گیری شود.