سازوکارهای دفاعی و راه های مقابله در افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و افسردگی اساسی

هدف: مقایسه سازوکارهای دفاعی و راه های مقابله در افراد مبتلا به اختلال و افراد بهنجار از هدف های پژوهش حاضر بوده است.روش: جامعه آماری این پژوهش، افراد دارای اختلال اضطراب منتشر و/یا اختلال افسردگی اساسی یا افراد بهنجاری بودند که به روش نمونه گیری نظام مند از فهرست مراجعان دارای تشخیص های یادشده انتخاب شدند. این پژوهش پس رویدادی از نوع علّی- مقایسه ای و همبستگی است. برای گردآوری داده ها پرسش نامه راه های مقابله فولکمن و لازاروس و پرسش نامه سازوکارهای دفاعی به کار برده شد. برای تحلیل داده ها، تحلیل واریانس دو عاملی، آزمون حداقل اختلاف معنی دار (lsd) و آزمون همبستگی پیرسون به کار برده شد.یافته ها: تفاوت معنی داری در میانگین نمره مقابله حل مسأله بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی وجود نداشت، ولی میانگین نمره مقابله اجتناب در افراد گروه اول بیشتر از افراد گروه دوم بود (05/0p<). از سوی دیگر افراد دارای اختلال های یادشده نسبت به افراد بهنجار میانگین پایین تری در مقابله جستجوی حمایت اجتماعی داشتند (001/0p<). میانگین نمره سطح بسیار سازگارانه کارکرد دفاعی در افراد گروه اضطراب منتشر بیشتر از افراد گروه افسردگی اساسی بود (05/0p<)، در حالی که میانگین نمره سطوح نفی، عمل، بی نظمی دفاعی و بازداری روانی در افراد گروه دوم بیشتر از افراد گروه اول بود (04/0p<). نتیجه گیری: سبک های دفاعی ناسازگارانه در اختلال افسردگی اساسی دارای میانگین بالا ولی میانگین مقابله اجتناب در اختلال اضطراب منتشر نسبت به اختلال افسردگی اساسی بالاتر است. بنابراین تلاش در راستای کاهش به کارگیری مقابله اجتناب و افزایش به کارگیری مقابله مسأله مدار به جای هیجان مدار، می تواند تجربه افسردگی و اضطراب را در هر دو جنس کاهش دهد.