بررسی پاتولوژیک مننژیوم با مارکرهای ki ۶۷ و p۵۳ در مراجعین به بیمارستان شهدای تجریش

چکیده سابقه و هدف: مننژیوم شایع ترین تومور سیستم عصبی مرکزی است و با توجه به اهمیت بیماری و گزارشی از همراه بودن آن با مارکرهای ki 67 و p 53 و گزارش تنها یک مورد از وضعیت آن در کشور و به منظور تعیین پروگنوز بهتر مننژیوم با استفاده از مارکرهای ki 67 و p53 این تحقیق روی مراجعین بیمارستان شهدای تجریش در سال های 1375 تا 1390 انجام شد. روش بررسی: تحقیق با روش مقطعی روی کلیه نمونه های با تشخیص قطعی مننژیوم انجام گرفت. تشخیص قطعی با پاتولوژی بوده و طبقه بندی مننژیوم بر حسب گرید آنها و مطابق با معیار گریدینگ سال 2007 سازمان بهداشت جهانی با روش ریزآرایه بافتی بر روی بلوک های پارافینی انجام گرفت، به این ترتیب که روی تنها یک اسلاید شیشه ای تعداد زیادی از قطعات سوزنی تومورهای با گریدهای مختلف از روی بلوک های پارافینی قرار گرفت و مارکرهای ki67 و p53 با روش ایمونوهیستوشیمی بررسی گردید. میزان رنگ آمیزی دو مارکر بر اساس تعیین درصد سلول های رنگ شده و شدت رنگ آمیزی با مارکر توصیفی بررسی گردید. یافته ها: از 89 تومور واجد شرایط، 82/43% گرید یک، 94/44% گرید دو، 37/3% گرید سه، 49/4% گروه مننژیوم با نمای آتیپیک و 37/3% مننژیوم با تهاجم به مغز بودند. میانگین p53 در گرید یک 28/31، در گرید دو 77/57، در گرید سه 60، در مننژیوم با نمای آتیپیک 5/47 و در مننژیوم با تهاجم به مغز 65 بود (087/0=p). در مورد شاخص ki 67، میانگین آن در گرید یک 46/7، در گرید دو 5/33، در گرید سه 5/22، در مننژیوم با نمای آتیپیک 78/10 و در موارد با تهاجم به مغز 20 بود (032/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد که ارتباطی بین ki 67 و گرید مننژیوم وجود داشته باشد. انجام مطالعات تحلیلی و متعاقب آن بررسی-های تجربی را توصیه می نماییم. واژگان کلیدی: مننژیوم، ki 67، p53 ، تکنیک ریز آرایه بافتی.