مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در نوبت کاری سه گانه در بیمارستان پورسینا رشت

چکیده مقدمه: تریاژ عبارت است از اولویت بندی مراقبت از بیماران براساس شدت آسیب و انجام بهترین اقدام درمانی برای بیشترین افراد در کمترین زمان تریاژ به عنوان فعالیت مدیریتی قوی در ارایه خدمات درمانی به بیماران اورژانسی به کار می رود و بر حسب شرایط می توان آن را به دو نوع تریاژ در شرایط عادی و درحوادث غیرمترقبه تقسیم کردکه نوع اول در اورژانس بیمارستان یا در صحنه حادثه صورت می گیرد. هدف: مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در شرایط عادی در اورژانس بیمارستان، در سطوح مختلف تریاژ برحسب ماه های بهار و نوبت های کاری سه گانه. مواد و روش ها : این مطالعه به روش مقطعی در مرکز آموزشی- درمانی پورسینا در بهار سال 1385 به صورت گذشته نگر انجام شد. تریاژ بیماران در سه نوبت کاری صبح و عصر و شب انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها فرم زمان سنجی گردش کار خدمات اورژانس، مصوب وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی و براساس معیارهای تریاژ در شرایط عادی (شرایط غیر از حوادث غیر مترقبه) است. در این فرم بیماران ابتدا در دو سطح بستری وسرپایی و سپس بیماران بستری در یکی از سطوح اوژانسی (emergent)، اضطراری(urgent) و غیراضطراری( non urgent) طبقه بندی شدند. نتایج: از30764 بیمار مراجعه کننده در مدت مذکور بیماران سرپایی25525نفر(97/82%) و بستری5214 نفر(95/16%) و فوتی25 نفر(08/0%) بود. نحوه انتقال بیماران بستری: آمبولانس(115)، 203 مورد (89/3%) و اعزامی960 مورد (41/18%) و مراجعه شخصی 4051 مورد (70/77%) بود. میانگین تعداد بیماران در سطح بستری، نوبت کاری شب باصبح وعصرو در سطح سرپایی نوبت کاری صبح با عصر وشب تفاوت معناداری داشت(p<0/05). حداکثر بستری 2104 نفر (30/40%) درنوبت کاری شب، حداکثر بیماران سرپایی 12443 نفر(21/48%) در نوبت کاری صبح بود. میانگین بیماران تریاژ شده نوبت کاری شب با صبح و عصر در دو سطح اورژانسی و اضطراری تفاوت معناداری داشت(p<0/05). نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیشترین تعداد بستری در نوبت کاری شب بوده، توجه بیشتر به این نوبت کاری از جهات مختلف می تواند در نجات جان بیماران نقش حیاتی داشته باشد. انجام تحقیقات بیشتر در این خصوص هم لازم است.