بررسی آلودگی های لشمانیائی در جوندگان مخزن بیماری لشمانیاز جلدی روستائی در منطقه ترکمن صحرا

چکیده مقدمه: لشمانیاز جلدی روستایی، بیماری مناطق گرمسیری است که عامل آن لشمانیا ماژور، ناقل آن پشه خاکی و مخازن آن جوندگان هستند. ترکمن صحرا پس از اصفهان، دومین منطقه مهم اندمیک این بیماری در ایران است. هدف: تعیین عامل بیماری در مخازن بیماری است که به دلیل مشکلات صید مخزن، دوری منطقه مورد مطالعه از مناطق شهر، مشکل نمونه برداری و روال بعد از آن. مواد و روش ها: برای صید جونده از تله های زنده گیر و خیار و خرما برای طعمه گذاری استفاده شد. بخشی از سروزیته گوش جوندگان به محیط کشت nnn انتقال داده شد، بخشی برای تهیه لام مستقیم و جستجوی آماستیگوت های انگل و بخشی دیگر به صورت سوسپانسیون برای تزریق به حیوان حساس آزمایشگاهی(balb/c) بکار رفت و نیز بیوپسی استفاده شد. نتایج: 40 سر جونده صید شد که 27 سر رومبومیس اُپیموس، 12 سر مریونس لیبیکوس و 1 سر مریونس پرسیکوس تشخیص داده شدند. از 40 سر جونده صید شده، 5 سر جونده در آزمایش های متداول آزمایشگاهی آلودگی لشمانیایی داشتند که 3 سر جونده متعلق به مریونس لیبیکوس، یک سر رومبومیس اُپیموس و 1 سر مریونس پرسیکوس بوده اند. نتیجه گیری: با این یافته های جدید می بایست علاوه بر رومبومیس اُپیموس، مریونس لیبیکوس و مریونس پرسیکوس هم به عنوان مخازن بیماری در منطقه مورد مطالعه مد نظر قرار گیرند.