مقایسه تکنیک pcrوکیت api-۲۰e با روش تست های روتین بیوشیمیایی در تشخیص سالمونلا

چکیده زمینه و هدف : سالمونلا یکی از عوامل مهم عفونت های روده ای و اسهال می باشد و عدم تشخیص صحیح باکتری ممکن است سبب شکست در درمان شود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه pcr وکیت api-20e با تست های روتین بیوشیمیایی در تشخیص انواع سالمونلا ها می باشد. روش بررسی:در این تحقیق 470 نمونه کودک مبتلا به گاستروآنتریت حاد از 3 بیمارستان دانشگاهی امام، شریعتی و مرکز طبی کودکان در شهر تهران، جهت تشخیص سالمونلا، به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده بهداست انتقال یافت. برای ارزیابی نتایج کشت روتین بیمارستانهای فوق، نمونه ها احیا و خالص سازی شد و از کیت api-20e برای شناسائی باکتری استفاده شد ، همچنین بعد از استخراج dna با روش جوشاندن ، از روش pcr استفاده شد. برای مقایسه نتایج از تست مک نمار استفاده گردید. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی تمام ایزوله های سالمونلا به روش دیسک دیفیوژن و طبق دستورالعمل clinical and laboratory standard institute(clsi) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج ارائه شده از مراکز درمانی از 470 نمونه مورد بررسی 65 نمونه (8/13%) دارای سالمونلا بودند، در حالیکه در ارزیابی با روش کشت و کیت api-20e در بخش میکروب شناسی دانشکده بهداشت و روش pcr فراوانی موارد مثبت به ترتیب 37 نمونه (9/7%) و 39 نمونه (3/8%) براورد گردید. تفاوت مشاهده شده در شناسائی سالمونلا با روش های روتین بیمارستانی با نتایج کیت api و pcr از نظر آماری معنی داری می باشد(p<0.05). نتایج بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی روی 37 ایزوله سالمونلا از نمونه های اسهال نشان داده که 3/73% ایزوله ها حداقل به یکی از 16 آنتی بیوتیک مورد بررسی مقاومت نشان دادند. تمامی ایزوله ها به نیتروفورانتوئین مقاوم بوده و همگی آنها نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم حساسیت نشان دادند. نتیجه گیری : نتایج نشان داد اختلاف معنی داری میان یافته های کشت و تعیین هویت در بیمارستان و نتایج تشخیص سالمونلا با روش کیت api-20e و pcr وجود دارد. واژه های کلیدی : سالمونلا، تشخیص،روش سنتی، روش مولکولی، کیت api-20.