بررسی اثر تزریق سلول‏های بنیادی مزاشیمی جدا شده از بافت چربی و محیط رویی کشت این سلول‏ها بر ارتشاح لکوسیتی مغز موش‏های مبتلا به آنسفالومیلیت خودایمن تجربی

هدف: بررسی اثر تزریق سلول‏های بنیادی مزاشیمی جدا شده از بافت چربی و محیط رویی کشت این سلول‏ها بر ارتشاح لکوسیتی مغز موش‏های مبتلا به آنسفالومیلیت خود‏ایمن تجربی مواد و روش‏ها: در 20 سر موش ماده c57bl/6 مدل آنسفالومیلیت خودایمن تجربی القا و سپس موش‏ها به چهار گروه پنج‏تایی تقسیم شدند و پس از 15 روز، زمانی که تقریباً شدت بالینی علایم به یک رسید، به دو گروه از موش‏ها 106 عدد سلول بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی موش c57bl/6به‏صورت درون‏رگی و 106×2 عدد سلول بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی به درون صفاق و به یک گروه از آن‏ها 6 نوبت محیط رویی کشت سلول‏های بنیادی مزانشیمی و هر نوبت یک سی‏سی به‏صورت درون صفاقی تزریق شد. یک گروه از موش‏ها نیز بدون هیچ تیماری به‏عنوان گروه کنترل باقی ماند. پس از 60 روز اثر سلول‏ها و محیط رویی کشت این سلول‏ها بر ارتشاح لوکوسیتی مغز در چهار گروه با هم مقایسه شد. نتایج: ارتشاح لوکوسیتی در گروه‏هایی که سلول بنیادی مزانشیمی و محیط رویی کشت سلول‏های مزانشیمی را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل آنسفالومیلیت خود‏ایمن تجربی که هیچ تیماری دریافت نکرده بود، کاهش معنی‏داری نشان داد (p<0.05). وزن و میزان بقای موش‏های تیمار شده در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت. نتیجه‏گیری: سلول‏های بنیادی مزانشیمی جدا شده از چربی خواص تنظیمی ایمنی و ترمیم بافت عصبی دارند که می‏تواند سبب بهبود موش‏های مبتلا به آنسفالومیلیت خودایمن تجربی در مقایسه با گروه کنترل شود.