توزیع فراوانی استئوآرتریت بر حسب خصوصیات دموگرافیک، علایم رادیولوژیک و نوع مفصل گرفتار در بیمارستان های الزهرا و کاشانی اصفهان، ۱۳۷۷

استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی است و یکی از علل شایع ناتوانی فیزیکی می باشد که سبب درد، دوری از کار و کاهش کارآیی فرد در زندگی روزمره می گردد. این ضایعه همه گیر بوده و در همه گروه های سنی، جنسی و نژادهای مختلف دیده می شود. این مطالعه با هدف تعیین توزیع فراوانی مراجعه کنندگان با تشخیص استئوآرتریت برحسب خصوصیات دموگرافیک، علایم رادیولوژیک و نوع مفصل گرفتار، در مراکز پزشکی الزهراء (س) و کاشانی اصفهان در سال 1377، به منظور استفاده از این اطلاعات در جهت بکارگیری روش های تشخیصی و درمانی سریع تر و پیشگیری، صورت گرفت. در یک مطالعه توصیفی مقطعی و با نمونه گیری ساده که در مراکز پزشکی فوق انجام شد، با یک حجم نمونه 3340 موردی، بیماران مراجعه کننده به بخش ها و کلینیک های ارتوپدی و روماتولوژی، مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های سنی و جنسی مراجعه کنندگان، نوع شغل، نوع استئوآرتریت، نوع فعالیت فیزیکی، نتوع مفصل گرفتار، سن شروع بیماری، بیماری های زمینه ای، وزن، تغییرات رادیولوژیک و نوع درمان انجام گرفته، بررسی گردید. از میان این بیماران نزدیک به 70% بیماران مونث و بی از 50% آنها بالاتر از 55 سال و بی از 50% استئوآرتریت از نوع اولیه داشته، اغلب دارای فعالیت فیزیکی معمول بوده و شایع ترین مفصل گرفتار، زانو و شایع ترین یافته رادیولوژیک، کاهش فاصله مفصلی بود. اکثریت قاطع بیماران تحت درمان های غیر جراحی قرار گرفتند. به نظر می رسد سن بالا، جنس مونث، از فاکتورهای مستعد کننده استئوآرتریت بوده، زانو بیشترین مفصل گرفتار بوده و در اغلب موارد بیماری زمینه ای یافت نمی شود و در اغلب موارد درمان های غیر جراحی کافی می باشد.