مقایسه پروپوفول با تیوپنتال بر آپگار نوزادان سزارینی

زمینه و هدف: آپگار نوزادان در بدو تولد یکی از عوامل تعیین کننده در مرگ و میر پس از تولد است. از عوامل موثر در آپگار نوزادان سزارینی نوع داروی مورد استفاده جهت بیهوشی مادر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تیوپنتال و پروپوفول روی مادر و آپگار نوزادان سزارینی است. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 70 نفر از زنان کاندید عمل سزارین انتخابی که به صورت تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند انجام شد. در گروه اول القا بیهوشی با استفاده از 5 میلی گرم تیوپنتال سدیم و 2 میلی گرم سوکسینیل کولین به ازا هر کیلوگرم وزن مادر به صورت داخل وریدی انجام شد و پس از لوله گذاری از 4/0 میلی گرم در واحد وزن آتراکوریوم جهت شلی عضلات استفاده گردید. در گروه دوم القای بیهوشی بیماران ابتدا با 2 میلی گرم پروپوفول و 2 میلی گرم سوکسینیل کولین در واحد وزن انجام شد و در ادامه عمل بیهوشی با انفوزیون مداوم 1/0 میلی گرم در دقیقه به ازا هر کیلوگرم وزن مادر از پروپوفول استفاده گردید. آپگار دقایق اول و پنجم نوزادان و همچنین عوارض پس از عمل در مادران در هر دو گروه ثبت گردید. اطلاعات به کمک آزمون های آماری t مستقل، کای دو و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در دقیقه 5 پس از تولد 2/97% از نوزادان در گروه تیوپنتال و 100% از نوزادان در گروه پروپوفول آپگار 10 داشتند (05/0p>). 4 دقیقه بعد ار القا بیهوشی در گروه پروپوفول کاهش معنی داری در فشارخون سیستولیک مادران وجود داشت. اما این کاهش در آپگار نوزادان تاثیری نداشت. نیاز به مصرف مخدر در دو ساعت اول پس از عمل در گروه پروپوفول 4/51% و در گروه تیوپنتال 9/82% (01/0p<) و میانگین مدت زمان ریکاوری در گروه پروپوفول کوتاه تر از گروه تیوپنتال بود (01/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پروپوفول موجب کاهش مدت زمان ریکاوری و نیاز به مصرف مخدر در دو ساعت اول پس از عمل در مادر شده و تاثیری روی کاهش آپگار نوزاد ندارد. .