اثر عصاره ی برگ گردو بر تغییرات ناحیه کمری ـ خاجی نخاع شوکی جنین موش های صحرایی دیابتی

چکیده زمینه و هدف: دستگاه عصبی یکی از مهم ترین دستگاه هایی است که در اثر دیابت آسیب می بینند. هدف این مطالعه بررسی اثرات عصاره ی برگ گردو بر تغییرات ناحیه کمری ـ خاجی نخاع شوکی جنین موش های صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی شانزده سر موش صحرایی ماده سالم به طور تصادفی به چهار گروه مساوی؛ کنترل، دیابتی، کنترل برگ گردو و درمان برگ گردو تقسیم شدند. برای دیابتی کردن موش ها از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده شد. هر چهار گروه با جفت گیری طبیعی باردار شدند و از روز اول بارداری عصاره برگ گردو با دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کردند. بعد از تشکیل سیستم عصبی در روزهای هجدهم و بیستم دوره بارداری روزانه دو قطعه از موش های مادر بیهوش شده و جنین های آنها خارج گشته و نمونه گیری از ناحیه کمری ـ خاجی نخاع به عمل آمد و پس از به کار بردن تکنیک های بافت شناسی، پارامترهای بافتی مختلفی بررسی شدند. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: کاهش معنی داری در قطر عرضی و قطر عمودی نخاع و تعداد نورون های ماده خاکستری نخاع شوکی در روزهای 18 و 20 بارداری در گروه کنترل دیابتی نسبت به سایر گروه ها دیده شد(05/0p<). هم چنین تفاوت معنی داری در تعداد نورون های ماده سفید نخاع شوکی در روز 18 بارداری مشاهده شد(05/0p<). نتیجه گیری: برگ های گردو اثرات بهبود دهنده متعددی را در کنترل اختلالات متابولیک دیابتی بر روی سیستم اعصاب مرکزی جنین مادران باردار دارند. واژه های کلیدی: برگ گردو، دیابت، نخاع شوکی