اثر عصاره دانه گیاه شنبلیله بر تغییرات ناحیه بازویی نخاع شوکی جنین ۱۸ روزه موش های صحرایی دیابتی

چکیده زمینه و هدف: نخاع شوکی از جمله مهم ترین بخش های سیستم اعصاب مرکزی است که در معرض اثرات ثانویه دیابت قرار دارد. گیاه شنبلیله دارای اثرات کاهنده قندخون می باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره دانه گیاه شنبلیله بر تغییرات ناحیه بازویی نخاع شوکی جنین 8 روزه موش های صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی شانزده قطعه موش صحرایی ماده سالم به طورتصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه ها شامل؛ کنترل سالم، کنترل دیابتی، کنترل دانه شنبلیله و درمان دانه شنبلیله بودند. از داروی استرپتوزوتوسین جهت دیابتی کردن موش ها استفاده شد. در روز هجدهم دوره بارداری روزانه دو قطعه از موش های ماده در هرچهار گروه بی هوش شده و جنین های آنها خارج شد و نمونه گیری از نخاع به عمل آمد. پس از به کار بردن تکنیک های بافت شناسی، پارامترهای بافتی مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: وزن جنین های گروه کنترل دیابتی در مقایسه با سایر گروه ها به صورت معنی داری بیشتر بود(05/0>(p. کاهش معنی داری در قطر عرضی و عمودی نخاع و نیز کاهشی در تعداد نورون های ماده خاکستری نخاع در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم وجود داشت(05/0>p). نتیجه گیری: در اثر هیپرگلسیمی ناشی از دیابت مادری در دوران جنینی اختلال در تشکیل طبیعی نخاع ایجاد می شود و اختلال در نخاع موجب بروز ناهنجاری های مختلفی از جمله تغییر در شکل نخاع و تعداد نورون ها می شود. اختلالات به وجود آمده در دوران جنینی، پس از تولد باقی مانده و می تواند موجب عدم توانایی نوزاد در انجام برخی از فعالیت های بدنی شود. واژه های کلیدی: شنبلیله، استرپتوزوتوسین، دیابت، نخاع شوکی