بررسی رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی (s-ecc) با شاخص توده بدن (bmi) در کودکان ۲-۴ ساله مهدکودک های سطح شهر تهران

سابقه و هدف: پوسیدگی های زودرس و شدید دندان در دوران کودکی (s-ecc) یکی از مشکلات مرتبط با سلامت دهان و دندان کودکان می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی (s-ecc) با شاخص توده بدنی (bmi) در کودکان 4- 2 ساله مهدکودک های شهر تهران در سال تحصیلی 90- 1389 انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق مورد- شاهدی، 300 کودک مبتلا به s-ecc و 300 کودک سالم به عنوان گروه شاهد به صورت نمونه های تصادفی متوالی از مهدکودک های شهر تهران انتخاب و ازطریق پرسشنامه ومعاینه بررسی شدند. متغیرهای دموگرافیک، وزن، قد، نوع تغذیه، مصرف شیر و چگونگی آن به همراه شاخص bmi در آنان تعیین و شیوع پوسیدگی s-ecc بر حسب متغیرهای مختلف به دست آمد. داده های تحقیق با آزمون های chi-square و آنالیز logistic regression از نظر آماری بررسی شد. یافته ها: متغیر جنس و نوع تغذیه در 2 سال اول زندگی، چگونگی مصرف شیر و داشتن عادت های غذایی خاص بر بروز یا عدم ابتلا کودکان به s-ecc تأثیر داشته است(05/0p<). در 5/40 درصد کودکان پسر و 2/51 درصد کودکان دختر، تغذیه در 2 سال اول زندگی با شیر مادر و شیر خشک صورت گرفته بود. 9/71 درصد کودکان پسر و 4/80 درصد کودکان دختر، مکمل غذایی و 6/70 درصد کودکان پسر و 4/72 درصد کودکان دختر، تنقلات مصرف می کردند. دختران و پسران مقادیر میانگین مشابهی از نظر متغیرهای وزن، سن و قد داشته و فقط از نظر dmft، دختران وضعیت نامناسب تری نسبت به پسران نشان دادند(05/0p<).  تفاوت آشکاری از نظر مقادیر bmi در دو گروه سالم و مبتلا به s-ecc دیده نشد(05/0p<). استنتاج: رابطه آشکاری بین شاخص توده بدنی و ابتلا به پوسیدگی های دندانی زودرس دوران کودکی دیده نشد.