رابطه ی میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق با پوسیدگی دندان در بالغین با سطح مراقبت دندانی بالا

مقدمه: در حیطه ی پوسیدگی دندان و باکتری های موّلد آن مطالعات کمتری در مورد بالغین انجام شده است. از طرفی در مورد تأثیر سطح مراقبت دندانی (شاخص ترمیم restorative index) بر میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل نتایج متناقضی وجود دارد. هدف از این مطالعه ، بررسی رابطه ی سطح بزاقی استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل با پوسیدگی دندان در بالغینی است که سطح مراقبت دندانی بالایی دارند. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی و آزمایشگاهی 80 داوطلب بزرگسال که به مدّت 4 هفته، قبل از شروع نمونه گیری بزاق، آدامس زایلیتول، محصولات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک سیستمیک و فلوراید موضعی مصرف نکرده بودند وارد مطالعه شدند. پس از تکمیل پرسشنامه ای که حاوی اطلاعات دموگرافیک و عادات بهداشتی بود، با انجام معاینه ی بالینی شاخص d 1 , 2 mft برای آن ها محاسبه شد. سپس نمونه گیری بزاق جهت تعیین سطح باکتری های موجود در آن انجام پذیرفت. یافته ها: بین شاخص پوسیدگی دندان و میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق ارتباط معناداری وجود داشت (05/0pvalue<). نتیجه گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه، در بالغینی که سطح مراقبت دندانی بالایی دارند، بین شاخص d 1 , 2 mft و میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق ارتباط معنی دار وجود دارد. با وجود آنکه در این افراد، بیشترین جزء شاخص d 1 , 2 mft مربوط به بخش f بود، سطح باکتری های بزاق، در این افراد نیز همچنان بالا است.