مقایسه الگوهای خون ریزی رحمی در خانم های یائسه تحت هورمون درمانی جایگزین ترکیبی مداوم و دوره ای

چکیده زمینه: خون ریزی رحمی در مصرف کنندگان هورمون درمانی جایگزین (hrt) از علل عمده قطع درمان است و کاهش این عارضه موجب پذیرش بیش تر مصرف هورمون خواهد شد. هدف: مطالعه به منظور مقایسه الگوهای خون ریزی رحمی در هورمون درمانی به روش ترکیبی مداوم و روش دوره ای انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی نیمه تجربی بر روی 44 خانم یائسه بدون بیماری زمینه ای کم تر از 65 سال مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان بوعلی تهران در سال 81-1380 انجام شد. بیماران بر اساس تمایل خود در دو گروه hrt قرار گرفتند و یک سال پی گیری شدند. یک گروه به روش ترکیبی مداوم روزانه 625/0 میلی گرم استروژن کونژوکه و 5/2 میلی گرم مدروکسی پروژسترون استات خوراکی دریافت کردند. گروه دوم به روش ترکیبی دوره ای روزانه 625/0 میلی گرم استروژن کونژوکه و در 14 روز آخر ماه 5 میلی گرم مدروکسی پروژسترون استات خوراکی دریافت کردند. ارتباط خون ریزی با مدت یائسگی و میانگین نمایه توده بدنی بررسی و داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سن یائسگی در گروه مداوم 7/453 و در گروه دوره ای 2/22/45 سال و اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود(001/0p<). میانگین طول مدت یائسگی در گروه مداوم 8/28/3 و در گروه دوره ای 8/01/1 سال و اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود(01/0p<). میانگین نمایه توده بدنی در دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی دار نداشت. در پایان یک سال از 22 نفر باقی مانده، در گروه hrt مداوم هیچ یک خون ریزی و لکه بینی نداشتند و از 7 نفر باقی مانده در گروه hrt دوره ای 1 نفر لکه بینی، 5 نفر خون ریزی و 1 نفر آمنوره داشتند. اختلاف میزان بروز خون ریزی بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود(000/0=p). نتیجه گیری: خون ریزی های رحمی ناخواسته بعد از حداقل یک سال مصرف هورمون درمانی ترکیبی مداوم کاهش پیدا می کند، ولی با درمان به روش ترکیبی کاهش چندانی ندارد.