بررسی تأثیر شیوه های نوین آموزشی بر کیفیت یادگیری و به یادسپاری بلند مدت درس «بیماری های ارثی و اصول مشاوره ژنتیک»

زمینه و هدف: با توجه به معایب زیاد روش تدریس به صورت سخنرانی، لزوم جایگزینی آن با روش های فعال و مشارکتی در آموزش به شدت احساس می شود. دانشجویان بهداشت عمومی با توجه به جذب در شبکه های بهداشت، نقش مهمی در غربال اختلالات ژنتیکی دارند. این مطالعه با هدف تغییر شیوه آموزش و افزایش ماندگاری مطالب کاربردی پس از فراغت از تحصیل در ذهن دانشجویان کارشناسی بهداشت عمومی صورت گرفت. روش کار: مطالعه به صورت نیمه تجربی بر روی 20 نفر از دانشجویان رشته بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. درس اصول بیماری های ارثی و مشاوره ژنتیک با روشی تدریس گردید که تلفیقی از آموزش سنتی و نوین (استفاده از وبلاگ، پاورپوینت، بحث بر روی مسأله بالینی در گروه های کوچک و آزمون های تکوینی) بود. پس از برگزاری امتحان پایان ترم، به فاصله یک سال اقدام به برگزاری امتحان مجدد و نظرسنجی شد. نمرات و نظرسنجی دانشجویان با استفاده از آزمون paired t در نرم افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات امتحان پایان دوره و یک سال پس از آن به ترتیب 25/17 و 10/11 به دست آمد که اختلاف آن معنی دار بود (004/0 = p). با این وجود، دانشجویان بنا به اظهارات خودشان، بیش از 86 درصد موضوعات مطرح شده در کلاس را تا حدودی به یاد داشتند که 45 درصد ایشان علت را آزمون های تکوینی و 14 درصد آموزش مبتنی بر حل مسأله (problem based learning یا pbl) می دانستند. مؤلفه های رضایت دانشجویان از تدریس بین دو بازه زمانی گفته شده نیز، تفاوت معنی داری را نشان نداد (196/0 = p). نتیجه گیری: آزمون های تکوینی مستمر به علت تکرار مطالب در بازه های زمانی کوتاه مدت و pbl در گروه های کوچک با پویایی ذهن دانشجویان و افزایش انگیزه به یادسپاری ناشی از مشارکت ایشان در بحث، سبب به خاطر سپاری بیشتر و طولانی مدت تر مطالب کاربردی در ذهن دانشجویان شد.