تاثیر اجزاء کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت

سابقه و هدف: انگل ها یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماری های عفونی در انسان و حیوانات اهلی می باشند و از لحاظ بهداشتی، پزشکی و اقتصادی دارای اهمیت هستند. باتوجه به وجود اثرات محافظتی و مصونیتی متقابل (cross reaction) بین گونه های انگلی، می توان از آنتی ژن های بدست آمده از یک انگل در جلوگیری از ابتلا به انگل دیگر استفاده نمود و ادجوانت این اثر را تشدید و تداوم بخشید. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اجزا کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت بود. مواد و روش ها: تعداد 40 رت که از نظر سن و جنس یکسان بودند پس از اطمینان از عدم وجود عفونت انگلی انتخاب شدند و به دو گروه اصلی و هرکدام به 4 زیرگروه تقسیم شدند، در هریک از زیرگروه ها بترتیب از آنتی ژن های مایع، پروتواسکولکس و دیواره و در زیرگروه های گروه دیگر هم از این مواد آنتی ژنیک بهمراه ادجوانت استفاده شد. برای هردو گروه نیز گروه شاهد درنظر گرفته شد. مصون سازی بصورت تزریقات متوالی انجام شد رت های مورد مطالعه یک هفته پس از تجویز ترکیبات آنتی ژنیک با تخم h.nana از طریق دهان آلوده شدند. پس از مشاهده تخم h.nana در مدفوع رت های گروه شاهد کلیه رت ها بیهوش و خونگیری از آنها انجام شد. آزمایشات مختلف بیوشیمیایی بر روی سرم رت ها و آزمایشات انگل شناسی و ایمونولوژی بر روی نمونه های مدفوع آنها صورت گرفت. یافته ها: اندازه گیری پروتئین های متفاوت سرم بویژه گاماگلبولین نشان دهنده این بود که دیواره کیست هیداتید از جنبه قدرت آنتی ژنیک قویترین پاسخ را نسبت به 2 جز دیگر دارا است و مایع کیست هیداتید ضعیفترین پاسخ را نسبت به 2 جز دیگر از خود نشان داد. نتیجه گیری: بررسی مدفوع رت های گروه شاهد و دفع تخم در آنها نشان دهنده آلودگی در این گروه می باشد. رت های مصونیت یافته با اجزا متفاوت کیست هیداتید هیچگونه دفع تخمی را نشان ندادند نتایج بیوشیمیایی و آماری کاملا اثرات تشدید پاسخ ها را در بکارگیری ادجوانت بهمراه اجزا متفاوت کیست هیداتید ثابت نمود و نتایج آن گویای ایجاد اثرات ایمن سازی با قدرت بالاتر و بادوام بیشتر پس از تجویز ماده ادجوانت است.