مقایسه فعالیت نظامهای مغزی مهار کننده و فعال کننده رفتاری بیماران سندرم روده تحریک پذیر با گروه کنترل

سابقه و هدف: شواهد بیانگر رابطه بین ویژگیهای شخصیت و بیماریهای روان- تنی از جمله سندرم روده تحریک پذیر می باشد. در طول سال های اخیر در یک رویکرد روانی ـ فیزیولوژیکی به شخصیت شامل سیستم فعال سازی رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، رابطه بین اختلالات روانپزشکی و روان تنی و این دو سیستم مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به منظور مقایسه فعالیت سیستم های مغزی/ رفتاری افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و افراد سالم انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 80 بیمار با تشخیص قطعی سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به دو کلینیک گوارش در شهر اصفهان و 80 فرد سالم که از نظر متغیرهای دموگرافیک با گروه مورد همسان شدند، انجام گردید. هر دو گروه پرسشنامه روانشناختی نظام های مغزی/ رفتاری کارور و وایت را تکمیل کردند. سپس دو گروه از نظر فعالیت سیستم های مغزی – رفتاری مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: نمرات سیستم مهار کننده رفتاری در گروه بیمار (329/0±34/22) به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل (329/0±98/20) بود (004/0=p و 419/8 =f). هیچ تفاوت معنی داری بین دو گروه در نمرات سیستم فعال کننده رفتاری وجود نداشت (0.63=p و 0.234 =f).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت سیستم مهار کننده در بیماران با سندرم روده تحریک پذیر افزایش دارد که بیانگر حساسیت بالای این بیماران به تنبیه و تهدید می باشد. این افزایش حساسیت می تواند موجب کاهش تجربه لذت و افزایش تجربه عواطف منفی شود.