مروری برگیاه آویشن (thymus vulgaris l.)

آویشن (thymus vulgaris l.) یکی از گیاهان تیره نعناعیان (lamiaceae) است که در نواحی مختلف مدیترانه و برخی نواحی آسیا می روید و امروزه در مناطق مختلف جهان و از جمله در ایران کشت و تولید می شود. آویشن محتوی 8/0تا 6/2 درصد (معمولاً 1 درصد) اسانس است که قسمت اعظم آن را فنل ها، هیدروکربن های مونوترپنی و الکل ها تشکیل می دهند. تیمول جزء اصلی ترکیبات فنلی در گیاه آویشن است. از برگ آویشن در فرآورده های غذایی و همچنین از اسانس گیاه در نوشیدنی ها و صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. روغن آویشن دارای خواصی نظیر ضداسپاسم، بادشکن، ضدقارچی، ضدباکتریایی، ضدعفونی کننده، ضدکرم، ضدرماتیسم، خلط آور، آنتی اکسیدان، نگهدارنده طبیعی غذا و تاخیردهنده پیری پستانداران می باشد. اسانس آویشن از جمله ده اسانس معروف می باشد که جایگاه خاصی در تجارت جهانی دارد.