اثرات عصاره روغنی سیاه دانه (nigella sativa l.) بر باکتری استافیلوکوکوس طلایی استاندارد و مقایسه اثر آن با آنتی‏بیوتیک‏های سفتازیدیم، سفوروکسیم، سفاکلور و سفاماندول

مقدمه: استفاده از اثرات ضدمیکروبی گیاهان دارویی از گذشته های دور موردنظر بوده است. تحقیقات اخیر نیز در این زمینه نشانگر اهمیت و کاربرد این گونه گیاهان است. در مورد سیاه دانه نیز گزارش هایی مبنی بر تاثیر ضدمیکروبی وجود دارد. هدف: در این مطالعه تاثیر ضدمیکروبی روغن دانه های سیاه دانه علیه دو گونه از باکتری های استافیلوکوکوس طلایی مورد آزمایش و سنجش قرار گرفته و پس از تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (mic) آن، با برخی از آنتی بیوتیک های اختصاصی مقایسه شده است. روش بررسی: در این بررسی از سیاه دانه تحت شرایط فشار در سرما عصاره روغنی تهیه گردید، سپس دوسویه استاندارد باکتری استافیلوکوکوس طلایی (2572، 1112 atcc) فعال و در محیط کشت تریپتی کیس سوی بروث، رقت استاندارد (mf 5/0) آماده شد. از عصاره روغنی سیاه دانه (رقت 5/0، 25/0، 06/0، 03/0 درصد) سوسپانسیون میکروبی تهیه و مدت 24 ساعت در 35 درجه سانتی گراد انکوباسیون شده و نتایج ثبت گردید. جهت سنجش حساسیت میکروارگانسیم ها از دیسک های حاوی 30 میکروگرم آنتی بیوتیک (ساخت شرکت دیفکو) و روش انتشار دیسک (کربی- بائر) استفاده و با تاثیر عصاره روغنی مقایسه شد. یافته ها: تاثیر عصاره روغنی سیاه دانه در رقت 16/1 برابر mic باکتری استافیلوکوکوس طلایی (2572) و در رقت 10/1 معادل mic سویه (1112) بود. میزان اثر عصاره خالص و رقت های 125/0 و 26/0 با حساسیت باکتری ها نسبت به دیسک های آنتی بیوتیک به کار رفته برابری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله از این مطالعه و برخی از بررسی های مشابه با سایر باکتری ها، به نظر می رسد عصاره روغنی سیاه دانه اثر ضداستافیلوکوکی مناسبی داشته و با تاثیر آنتی بیوتیک های سفتازیدیم، سفوروکسیم، سفاکلور و سفاماندول در شرایط آزمایشگاهی قابل مقایسه است. با انجام بررسی های تجربی بیشتر می توان از تاثیر ضدمیکروبی عصاره روغنی سیاه دانه در کنترل و درمان عفونت های باکتریایی استافیلوکوکوس استفاده نمود.